سیویلیکا را در شبکه های اجتماعی دنبال نمایید.

نماتد ریشه گرهی (Meloidogyne javanica) و مدیریت آن در مزارع آویشن باغی (Thymus vulgaris)

Publish Year: 1400
Type: Journal paper
Language: Persian
View: 198

This Paper With 17 Page And PDF Format Ready To Download

Export:

Link to this Paper:

Document National Code:

JR_JMPT-4-1_007

Index date: 26 July 2022

نماتد ریشه گرهی (Meloidogyne javanica) و مدیریت آن در مزارع آویشن باغی (Thymus vulgaris) abstract

آویشن باغی (Thymus vulgaris L.) از جمله گیاهان دارویی مهم بوده که علاوه بر مصارف دارویی، در صنایع غذایی، بهداشتی و آرایشی نیز کاربرد دارد. اسانس آویشن به دلیل وجود تیمول و کارواکرول دارای اثرات ضد قارچی و ضد باکتریایی قوی می باشد. نماتدهای مولد گره ریشه (Meloidogyne spp.) از تمام نقاط دنیا بر روی بسیاری گیاهان از جمله گیاهان دارویی گزارش شده اند. گونه های مختلف این جنس در سطح جهان، مهم ترین جنس در بین نماتدهای گیاهی بوده و یکی از پنج عامل درجه اول بیماری زا در گیاهان به شمار می آیند. طی بازدید های به عمل آمده در بهار ۱۴۰۰، از مزارع استان خراسان رضوی (اطراف مشهد)، علایمی نظیر پژمردگی، زردی و کم رشدی در بوته های آویشن باغی مشاهده گردید. به منظور بررسی عامل این عارضه، نمونه هایی از خاک و ریشه در این مزارع جمع آوری شده و به آزمایشگاه منتقل گردید. جهت شناسایی گونه نماتد، از خصوصیات ریخت شناسی لارو و نیز شکل برش انتهایی بدن نماتد ماده استفاده شد و در نهایت با استفاده از واکنش زنجیره ای پلیمراز آلودگی نمونه ها بهMeloidogyne javanica تایید گردید. درسال های اخیر بدلیل افزایش سطح زیرکشت گیاهان دارویی، استفاده فراوان از آنها در تهیه داروها و نیز مطالعات پراکنده ای که در کشورهای مختلف از جمله ایران پیرامون نماتدهای انگل گیاهان دارویی وجود دارد، گسترش سیستم های جدید شناسایی و پایش می تواند نقش حیاتی در مدیریت موثر نماتدهای انگل گیاهان دارویی ایفا کند. هدف از این مقاله، شناسایی و ردیابی عامل بیماری در نمونه های دارای علائم مشکوک نماتدی در گیاه آویشن باغی و ارائه راهکارهای مدیریتی آن می باشد.

نماتد ریشه گرهی (Meloidogyne javanica) و مدیریت آن در مزارع آویشن باغی (Thymus vulgaris) Keywords:

نماتد ریشه گرهی (Meloidogyne javanica) و مدیریت آن در مزارع آویشن باغی (Thymus vulgaris) authors

فاطمه آزاد دیسفانی

استادیار بخش تحقیقات گیاهپزشکی ، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی،

سارا قارونی کاردانی

استادیار پژوهشی، بخش تحقیقات گیاه پزشکی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان خراسان رضوی، سازمان تحقیقات، آموزش

منصور صلاتی

استادیار پژوهشی، بخش تحقیقات گیاه پزشکی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان خراسان رضوی، سازمان تحقیقات، آموزش