تاثیر واسطه ای موفقیت شغلی در رابطه بین معیارهای تحرک شغلی، لنگرهای شغلی و رضایت از سازمان abstract
هدف این مقاله ارزیابی چگونگی ارتباط کانال های شغلی درک شده و
لنگرگاه های شغلی با
موفقیت شغلی درونی عینی وهمچنین چگونگی نقش واسطه ای
موفقیت شغلی ذهنی بر تاثیر موفقیت عینی بر رضایت کارفرما می باشد.طرح/روش شناسی/رویکرد - داده ها با استفاده از پرسشنامه جمع آوری گردیدند و فرضیه ها بر روی نمونه ای متشکل از ۸۰۰ مهندس و مدیر آزمایش شدند. از نمونه، ۳۵ درصد زن و۶۷ درصد در بخش خصوصی کار می کردند.یافته ها - یافته ها نشان میدهد که هرچه پاسخدهندگان بیشتر درک کنند که عملکرد در تصمیمهای ارتقاء وزن دارد، سطح
موفقیت شغلی عینی آنها بالاتر است. در مقابل، اهمیتی که برای روابط با سلسله مراتب قائل شده است، تاثیر قابل توجهی ندارد. پاسخ دهندگان با لنگر مدیریتی قوی،
موفقیت شغلی عینی بیشتری را گزارش می کنند، و کسانی که دارای لنگر سبک زندگی قوی هستند،
موفقیت شغلی عینی کمتری را گزارش می کنند، اما در زندگی خارج از کار موفقیت بیشتری را گزارش می دهند. در نهایت، یافته ها نشان می دهد که
موفقیت شغلی با رضایت بیشتر از کارفرما همراه است، در حالی که موفقیت زندگی با رضایت کمتر مرتبط است.محدودیت ها / مفاهیم تحقیق - این مطالعه بر اساس نمونه ای برگرفته از یک حرفه (مهندس) در یک زمینه فرهنگی خاص انجام شده است. طرح تحقیق مقطعی از استنباط برخی از نتایج علیت جلوگیری می کند.پیامدهای عملی - سازمان ها ممکن است از انتشار معیارهای انتساب ارتقاء و کاهش ادراکات طرفداری در تخصیص پاداش سود ببرند. علاوه بر این، این مطالعه نشان می دهد که نه تنها افراد، بلکه کارفرماها نیز می توانند از وابستگی متقابل مثبت بیشتر بین
موفقیت شغلی و موفقیت زندگی بهره مند شوند.اصالت/ارزش - این مطالعه نشان دهنده اولین تلاش جامع برای بررسی نقش کانال های شغلی درک شده و
لنگرگاه های شغلی در
موفقیت شغلی عینی و ذهنی می باشد.