بررسی اهمیت و ضرورت بازیافت ضایعات حاصل از فعالیت صنایع نساجی و مواردمصرف آن در تولید محصولات دانش بنیان و نقش آن در توسعه پایدار

پارچه دومین صنعت آلوده کننده جهان به شمار می آید. میانگین طول عمر یک پارچه تقریبا ۳ سال است، بنابراین پارچه هاضایعات بسیاری تولید می کنند. ۵ درصد از مکان های دفن زباله در جهان توسط ضایعات و زباله پارچه اشغال شده اند. هنگام تولید یا مصرف پارچه، اجتناب از ایجاد ضایعات امکان پذیر نیست. بنابراین ارائه تحلیلی مناسب در مورد طرز خرید مشتریان و چرخه عمر یک محصول ضروری است. میزان ضایعات پارچه که در محل دفن زباله قرار می گیرند و سوزانده می شوند، میتوانند با درک ابعاد یک محصول و سازگاری آن با طبیعت تا سطح بسیاری کاهش یابند. ضایعات پارچه در هر مرحله از فرایندتولید پارچه شامل نخ ریسی، رنگ رزی، عملیات تکمیلی، دوخت لباس و حتی مصرف آن نیز می شوند. امروزه بازیافت الیافپلی استر و استفاده مجدد در موارد مختلف از قبیل تولید البسه از الیاف بازیافتی، افزایش مقاومت خاک و بتن، تولید نانوکامپوزیتهای متخلخل جاذب نفتی کاربرد دارد.تحقیق پیش رو که به شیوه کاربردی و اسنادی انجام شد. به بیان اهمیت و ضرورت بازیافت ضایعات حاصل از فعالیت نساجی وکاربرد الیاف حاصل از این بازیافت در صنایع مختلف پرداخته است. نتایج حاصل نشان داد که بازیافت ضایعات حاصل ازفعالیت نساجی علاوه بر حفاظت از محیط زیست، کاهش زباله، موجب منابع تجدید ناپذیر نظیر نفت و پتروشیمی ، افزایش اشتغال و کاهش نیاز به واردات الیاف پلی استر در راستای توسعه پایدار می گردد.

Keywords:

بازیافت , نساجی , محیط زیست , پلی استر , توسعه پایدار