بهینه سازی مدت زمان پرتودهی سریم طبیعی و خنک سازی آن به منظور تولید رادیونوکلئید جدید درمانی

استفاده از رادیوداروها برای درمان، تسکین و کنترل بعضی از بیماری ها در پزشکی هسته ای از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. انتخاب رادیونوکلئید برای کاربردهای درمانی به عوامل مختلفی ازجمله نیمه عمر، اکتیویته ویژه، نوع و انرژی پرتوی ساطع شده از آن، بستگی دارد. پرازئودیمیوم-۱۴۳ یک رادیونوکلئید با نیمه عمر بلند و گسیلنده ذره بتای خالص است. این رادیونوکلئید خصوصیات مطلوب هستهای جهت کاربردهای درمانی در پزشکی هستهای دارد و می توان آن را به روش غیرمستقیم و از پرتودهی سریم طبیعی تولید کرد. در این تحقیق تولید Pr-۱۴۳ به دو روش محاسباتی و تجربی مورد ارزیابی قرار گرفت. مدت زمان پرتودهی بهینه و مدت زمان بهینه پس از پرتودهی از طریق حل هم زمان معادله های دیفرانسیلی زنجیره های واپاشی برای هدف سریم طبیعی به دست آمد. نتایج نشان داد که مدت زمان پرتودهی بهینه، ۵ روز و مدت زمان خنک سازی ۴ روز می باشد. با توجه به اختلاف نسبی ۶/۴ درصدی بین نتایج تجربی و محاسباتی، اندازه گیری تجربی اکتیویته با نتایج محاسباتی سازگاری خوبی دارند و می توان نتیجه گرفت که برای تولید بیشینه اکتیویته رعایت شرایط فوق مهم است.  

Keywords:

سریم طبیعی , پرازئودیمیم-۱۴۳ , رادیونوکلئید درمانی , پرتودهی نوترونی , راکتور تحقیقاتی تهران