هدف از این پژوهش بررسی
توسعه پایدار گردشگری شهری با تاکید بر گردشگری
شهر خلاق است.
شهر خلاق مبحثی جدید و پر اهمیت در دنیای امروز است. گرایش به سمت این شهرها به معنای استفاده از استعدادهای خلاق در جهت اعتلای جامعه است و این مهم نیاز به بستر سازی برای جذب و به کارگیری اقشار خلاق در حوزه های مختلف دارد.
گردشگری خلاق نسل جدیدی از گردشگری است که به تعاملات فرهنگی بین گردشگران و جامعه میزبان میپردازد. سرمایه های فرهنگی مهمترین دارایی این شهرهای خلاق هستند. شهرهای خلاق با کمک منابع فرهنگی خود، علاوه بر احیاء و معرفی آن به جوامع دیگر با ایجاد تسهیلات و زیرساختهای لازم، باعث ایجاد انگیزه جهت حضور افراد خلاق در شهرها شده به مدیریت بهتر شهری کمک میکند و زمینه را برای اشتغال زایی و رسیدن به توسعه پایدار فراهم مینماید. پژوهش حاضر به صورت کیفی و با استفاده از روش تحقیق توصیفی-تحلیلی انجام شده است. بر این اساس از مطالعات کتابخانه ای برای یافتن اصول کلی
شهر خلاق و
توسعه پایدار گردشگری استفاده شده، سپس این عوامل بررسی شده اند و در نهایت عوامل مشترک بین " شهر خلاق" و " توسعه گردشگری" مشخص شده اند. نتایج نشان میدهد رسیدن به یک
شهر خلاق نیازمند وجود طبقه خلاق در جامعه است و به نظر می رسد یکی از روش های مناسب برای شناخت و جذب طبقه خلاق استفاده از صنعت گردشگری باشد. خلاقیت در حوزه گردشگری نگرش نو به ابعاد ساختاری شهر و منطقه است. از سوی دیگر می توان در شهر به کمک اصطلاحاتی از قبیل
شهر خلاق و طبقه خلاق که بیانگر اهمیت فرهنگ و هنر در بافت شهری هستند با رونق
گردشگری خلاق به موفقیت اقتصادی، اجتماعی و حتی زیست محیطی آن یاری رساند. بنابراین به نظر می رسد که "شهر خلاق" و " توسعه گردشگری" در رابطه ای دو طرفه با یکدیگر قرار دارند و توسعه هر یک بر توسعه دیگری تاثیر مثبت می گذارد.