بررسی اثرات ضد میکروبی عصاره های گیاهان دارویی کهورک ( Prosopis farcta L.) و تاتوره (Datura stramonium L.) روی سالمونلا تیفی موریوم (Salmonella typhimurium) جدا شده از طیور در شهرستان زابل

هدف از این مطالعه بررسی اثر ضد میکروبی عصاره های جغجغه (Prosopis farcta L.) و تاتوره (.Datura stramonium L) روی سالمونلا تیفی موریوم (Salmonella typhimurium) جدا شده از طیور در شهرستان زابل است. گیاهان کهورک و تاتوره از کلکسیون گیاهان داروئی پژوهشکده کشاورزی دانشگاه زابل جمع آوری شدند. نمونه های گیاهی خشک و آسیاب گردیدند و در مرحله بعد عصاره اتانولی از آن ها تهیه شد. سویه های باکتری سالمونلا تیفی موریوم از نمونه های مدفوع طیور بدست آمد. به منظور بررسی اثرات ضد-میکروبی عصاره های گیاهی مورد مطالعه از روش میکرودیلوشن جهت تعیین حداقل غلظت مهارکنندگی (MIC) و حداقل غلظت کشندگی (MBC) استفاده شد. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که کمترین غلظت مهارکنندگی عصاره تاتوره در برابر سالمونلا تیفی موریوم برابر با ppm ۱/۳ بوده است؛ در حالی که حداقل غلظت مهارکنندگی برای عصاره کهورک ۵/۶ ppm بوده است. همچنین حداقل غظت کشندگی عصاره تاتوره ۲۵/۶ و کهورک ۵/۱۲ بوده است. نتایج این تحقیق نشان داد که عصاره تاتوره در مهار باکتری سالمونلا قوی تر از عصاره کهورک عمل نموده است. ارزیابی ضریب همبستگی پیرسون بین محتوای فنل کل، فلاونوئید کل و MIC و MBC حاکی ازوجود رابطه معکوس بین این پارامترها بود. به طوریکه عصاره تاتوره که دارای فنل کل، فلاونوئید کل بالاتری بود؛ MIC و MBC پایین تری داشت و به همین دلیل در مهار باکتری موثر تر بود. نتایج آزمایش ما نشان داد عصاره های تاتوره وکهورک دارای اثرات ضد میکروبی مناسبی هستند و می توان از آن ها در درمان عفونت های ناشی از سالمونلا تیفی موریوم در طیور استفاده کرد.

Keywords:

کهورک , فعالیت ضد میکروبی , حداقل غلظت مهارکنندگی (MIC) , حداقل غلظت کشندگی (MBC)