الگوی روابط باورهای معرفت شناختی و خودکارامدی تدریس

پژوهش حاضر با هدف بررسی الگوی روابط باورهای معرفت شناختی و خودکارامدی تدریس انجام گرفته است. نمونه ای به حجم ۳۰۰ نفر از معلمان مقطعابتدایی شهرستان کرمانشاه انتخاب شدند. برای بررسی فرض ها، از شاخص های آمار توصیفی شامل میانگین، انحراف معیار و همچنین از آزمون های آماراستنباطی، ضریب همبستگی، تحلیل رگرسیون، آزمون t مستقل و تحلیل واریانس یک راهه استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد بین خودکارامدی تدریس وباورهای معرفت شناسی، روابط معنادار و مثبت وجود دارد. همچنین بین این دو متغیر در معلمان به تفکیک جنسیت تفاوت معنادار وجود دارد.

Keywords:

خودکارآمدی تدریس , باورهای معرفت شناسی , مقطع ابتدایی