ارتباط نوبت کاری با خستگی مزمن در پرستاران شاغل در بیمارستان های آموزشی شهر یزد

مقدمه:یکی از عوامل تهدیدکننده سلامتی نوبت کاری است. از اثرات مهم نوبت کاری می توان به خستگی مزمن اشاره کرد. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط بین نوبت کاری با خستگی مزمن در پرستاران شاغل در بیمارستان های آموزشی شهر یزد می باشد. روش بررسی: این مطالعه از نوع توصیفی-تحلیلی به روش نمونه گیری طبقه ای روی ۲۰۰ نفر از پرستاران شاغل در بیمارستان های آموزشی یزد انجام شد. از پرسشنامه های جمعیت شناختی و خستگی مزمن جهت جمع آوری داده ها استفاده شد. از نرم افزارSPSS نسخه ۲۰ و آزمون های آماری همبستگی مستقل پیرسون و کای جهت تجزیه و تحلیل قرار استفاده گردید. نتایج: ۵۷ پرستار مرد و ۱۴۳ پرستار زن در این مطالعه شرکت داشته اند. بین جنسیت، وضعیت تاهل، سابقه کار و سطح تحصیلات با وضعیت خستگی مزمن رابطه معناداری وجود نداشت، اما ارتباط بین گروه سنی با وضعیت خستگی مزمن معنادار بود. نتایج مطالعه همچنین نشان داد بین خستگی مزمن و نوبت کاری ارتباط معناداری وجود دارد. نتیجه گیری: نوبت کاری بر وضعیت خستگی مزمن تاثیرگذار است، به طوری که خستگی مزمن در پرستاران با شیفت ثابت کمتر از پرستاران نوبت کار است.  

ارتباط نوبت کاری با خستگی مزمن در پرستاران شاغل در بیمارستان های آموزشی شهر یزد Keywords:

Chronic Fatigue , Shift Work , Nurses , خستگی مزمن , نوبت کاری , پرستاران