سنجش مواجهه شغلی راهبران قطار های شهری با میدان مغناطیسی پایا
Publish place: Occupational Medicine، Vol: 9، Issue: 2
Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 178
This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_TKJ-9-2_005
تاریخ نمایه سازی: 29 مرداد 1401
Abstract:
مقدمه: میدان مغناطیسی از دسته آلاینده هایی است که روز به روز جای خود را بیشتر در زندگی بشر باز می کند. در سیستم های مدرن حمل و نقل شهری موتور های دیزلی جای خود را به موتور های الکتریکی که با جریان های متناوب و مستقیم کار می کنند، داده اند که این امر منجر به مواجهه شغلی راهبران قطار ها با میدان مغناطیسی شده است. این مطالعه به بررسی مواجهه راهبران قطار های شهری تهران با میدان های مغناطیسی پایا و مقایسه آن با حدود مجاز مواجهه شغلی کشوری می پردازد.
روش بررسی: به منظور سنجش مواجهه راهبران، از دو نوع قطار AC و DC داخل شهری و AC بین شهری از هر خط شامل خط ۱، ۴،۲ و ۵ نمونه های به طور تصادفی انتخاب شد و پس از ایستگاه بندی، میدان مغناطیسی پایا به وسیله دستگاه سه جهته HI-۳۵۵۰ و با توجه به استاندارد IEEE std C۹۵.۳.۱ و مطالعات پیشین اندازه گیری شد. سپس مواجهه راهبران با حدود مجاز مواجهه شغلی ملی مقایسه شد. به منظور تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS ۲۰ استفاده شد.
نتایج: حداکثر مواجهه تمام بدن راهبران در قطار های DC خط ۲ (mT ۵۲/۰) بود، هرچند میانگین مواجهه راهبران قطار های AC (mT ۰۹۵/۰) نسبت به DC (mT ۰۸۱/۰) بالاتر بود. میانگین چگالی شار مغناطیسی پایا بین خطوط داخل شهری اختلاف معنا داری وجود نداشت. بالاترین میزان میانگین مواجهه وزنی زمانی مربوط به راهبران قطار های AC خط ۱ (mT ۰۶/۰) بود.
نتیجه گیری: مواجهه راهبران قطار تا ۱۰ برابر بالاتر از سطح زمینه (µT ۶۰ تا ۳۰) بود و این امر معنادار بودن مواجهه این گروه شغلی را با میدان مغناطیسی نشان می دهد، هرچند در هیچ کدام از وضعیت های ارزیابی، مواجهه تمام بدن راهبران از مواجهه شغلی (T ۲/۰ TWA= و مقدار سقف T ۲) فراتر نرفته بود. البته این امر بدان معنا نیست که این سطح مواجهه ایمن و بی خطر است، چرا که مطالعات مختلف، مشکلات سلامتی را در مقادیر کمی از میدان مغناطیسی گزارش کرده اند.
Keywords:
Authors
محمد رضا منظم
عضو هیئت علمی دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران
یحیی خسروی
دانشگاه علوم پزشکی البرز
زهرا زمانیان
دانشگاه علوم پزشکی شیراز
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :