بررسی حوادث شغلی رخداده در یکی از معادن اورانیوم منطقه مرکزی کشور طی سال های ۱۳۸۹-۱۳۸۵

مقدمه: با افزایش روزافزون کار در معادن زیرزمینی و خطرات ویژه این گونه معادن، استقرار یک نظام هماهنگ ایمنی به منظور پیشگیری از وقوع خطرات و حوادث احتمالی از اهمیت بالایی برخوردار است. لذا در این مطالعه به بررسی و تجزیه و تحلیل آماری حوادث در یکی از معادن اورانیوم منطقه مرکزی کشور ایران پرداخته شده است. روش بررسی: در این مطالعه مقطعی، حوادث ثبت شده در پرونده های پرسنلی و گزارش حوادث رخداده در طی سال های ۸۵ الی ۸۹ در یکی از معادن منطقه مرکزی کشور مورد بررسی قرار گرفته و ارتباط بین حوادث با علل و محل وقوع حادثه، نوع صدمات و عضوهای آسیب دیده، سابقه کار کارگران، گروه سنی افراد، روزهای هفته، ماه های سال و شیفت های کاری آنها مشخص گردید، سپس توسط نرم افزار ۱۶SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: میانگین سنی افراد حادثه دیده ۵۱/۴±۳۳/۲۷ و سابقه کار بین ۳-۱ سال بود، بیشترین نوع حادثه سقوط اشیاء (۸۵/۲۴ درصد) و برخورد با جسم متحرک (۹/۲۰ درصد) و شایع ترین علت حوادث عدم توجه به تدابیر کنترلی محیط کار و بی احتیاطی بود، همچنین بیشترین پیامد حوادث شامل کوفتگی و ضرب دیدگی (۲/۳۲درصد) و بعد از آن شکستگی (۶/۲۲درصد) بود. نتیجه گیری: شاخص های تکرار، شدت و شیوع حادثه در سال ۸۹ به دلیل توسعه عملیات معدنی و مواجهه بیشتر کارگران با خطرات موجود بالاترین مقدار را داشته است، لذا پیاده سازی یک سیستم ایمنی و آموزش پرسنل جهت آشنایی با قوانین ایمنی به منظور پیشگیری از حوادث و بهبود فرهنگ ایمنی و کاهش هزینه های حادثه امری ضروری است.

Keywords:

accidents , safety culture , underground mines , safety index , حوادث , فرهنگ ایمنی , معدن زیرزمینی , شاخص کمی ایمنی