رابطه مهارت های اجتماعی با انگیزه پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پایه هفتم منطقه درودزن

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه مهارت های اجتماعی با انگیزه پیشرفت تحصیلی و یادگیری خودراهبر دانش آموزان بود. روش پژوهش از نوع همبستگی و روش نمونه گیری، خوشه ای تک مرحله ای بود که جامعه آماری ۳۰۶ نفر ونمونه ۱۱۸ نفر انتخاب شد. ابزار جمع آوری اطلاعات در این پژوهش شامل پرسشنامه انگیزه پیشرفت تحصیلی هارتز و پرسشنامه مهارتهای اجتماعی نوجوانان TIss ایندربیتزن و فوستر استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها در سطح توصیفی میانگین و انحراف معیار متغیرهای پژوهش و در سطح استنباطی از آزمون معنی داری ضریب همبستگی و تحلیل رگرسیون چند متغیره به شیوه همزمان استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که: بین رفتارهای اجتماعی مطلوب با انگیزه پیشرفت تحصیلی رابطه معنادار وجود دارد. بین رفتارهای غیر اجتماعی با انگیزه پیشرفت تحصیلی رابطه معنادار وجود ندارد. مهارتهای اجتماعی به طور معنی دار قادر به پیش بینی انگیزه پیشرفت نمی باشند.

Keywords:

مهارتهای اجتماعی , انگیزه پیشرفت تحصیلی. متوسطه اول