تبیین رژیم امنیت بین الملل و ظرفیت تشدید ریسک و امنیت استراتژیک در پایداری امنیت ملی و بین المللی

امنیت بین الملل مجموعهای از تدابیر و اقدامات دولت ها و سازمان های بین المللی، همچون سازمان ملل متحد است که برای اطمینان از بقا و امنیت متقابل صورت می گیرد. این اقدامات شامل اقدام نظامی و موافقت نامه های دیپلماتیک همانند معاهدات و قراردادها می باشند. امنیت ملی و بین المللی همواره با یکدیگر در ارتباط هستند. امنیت بین الملل، امنیت ملی یا امنیت دولت در عرصه جهانی محسوب میشود. یکی از مولفه های اساسی امنیت در هر کشور، امنیت غذایی است که معطوف به یکی از نیازهای اساسی و فیزیولوژیک انسانها در هرم مازلوست. از جمله عواملی که این بعد از امنیت را دچار تزلزل می کند، خسارات ناشی از عوامل قهری وطبیعی است که حجم آن درسال ۲۰۱۸ بیش از ۳۲۶ میلیارد دلاردر جهان، برآورد شده است، به سخن دیگرماحصل کشاورز آن چیزی است که ازانواع بلایای قهری وطبیعی برجای میماند و با شرایط تغییر اقلیم رخداد افزاینده این گونه خسارت ها گریز ناپذیر است. آن چه مهم است استمرار وادامه تولید وبازتوانی تولید کننده است که تنها مکانیزم عملی و قابل اتکا برای آن، مدیریت ریسک های مالی از طریق بیمه کشاورزی است. این نوشتار نگاهی تحلیلی به چهار عنصر امنیت غذایی، پدافند غیر عامل وپایداری ملی بانگاه به بیمه کشاورزی خواهد داشت.

Keywords:

امنیت بین الملل , امنیت غذایی , امنیت استراتژیک