بررسی اثر علف کش های مختلف بر کنترل علف هایهرز و عملکرد پیاز خوراکی

پیاز محصولی از گروه سبزیجات می باشد که دارای برگ های باریک و کشیده است . لذا در طول دوره رشد قادر به رقابت با علفهای هرز نیست . جهت کنترل علفهای هرز در این محصول ، آزمایشی با ۱۰ تیمار و در چهار تکرار در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی طی دو سال زراعی ۹۷-۱۳۹۶ و ۹۸-۱۳۹۷ در مرکز تحقیقات کشاورزی صفی آباد اجرا شد. تیمارهای آزمایش : ۱- علف کش اگزادیارژیل ۵/۱ لیتر در هکتار پس رویشی + هالوکسی فوپ ۷۵/۰ لیتر در هکتار ۲- اکسی فلورفن ۵/۱ لیتر در دو مرحله ، هر بار ۷۵/۰ لیتر در هکتار ۳- اکسی فلورفن ۵/۱ لیتر پس رویشی ۴- آیوکسینیل ۳ لیتر پس رویشی + هالوکسی فوپ ۷۵/۰ لیتر ۵- اگزادیارژیل ۵/۱ لیتر ۶- هالوکسی فوپ اتوکسی اتیل ۲ لیتر ۷- اکسی فلورفن ۵/۱ لیتر پیش رویشی ۸- آیوکسینیل ۳ لیتر پس رویشی ۹- شاهد بدون علف هرز ۱۰- شاهد با علف هرز. نتایج تجزیه مرکب صفات ، نشان داد که بین تیمارهای مختلف علف کش ، از نظر تراکم و وزن خشک علفهای هرز، پس از سم پاشی و پایان فصل رشد اختلاف معنی داری وجود داشت . از نظر عملکرد محصول پیاز نیز بین تیمارهای مختلف علف کش اختلاف معنی دار بود. مقایسه میانگین تیمارهای مختلف علف کش از نظر تراکم و وزن خشک علفهای هرز نشان داد که علف کش اکسی فلورفن به صورت پس رویشی و تقسیط شده در دو مرحله ، هر بار به میزان ۷۵/۰ لیتر در هکتار از نظر کنترل تراکم و وزن خشک علفهای هرز و نیز عملکرد پیاز بهترین تیمار بود و جهت کاهش تراکم و وزن خشک علفهای هرز و افزایش عملکرد پیاز، توصیه می گردد.

Keywords:

آیوکسینیل , اکسادیارژیل , اکسی فلورفن , پیاز.