واکاوی استراتژی های بهینه به منظور تحقق موثرتر رویکرد بازآفرینی شهری پایدار در راستای تقویت حیات اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و کالبدی بافتهای فرسوده (مطالعه موردی محله انصار و اروند مشهد)

بافت های فرسوده، محدوده های آسیب پذیر شهر محسوب شده که نیازمند برنامه ریزی و مداخله هماهنگ برای ساماندهی و ارتقاء کیفیت سکونت است. آنچه بافت های فرسوده شهری را به گرهای مسئله دار تبدیل نموده است، فرسودگی کالبدی بر اثر گذر زمان و به دنبال آن آسیب پذیری اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی است در مصوبه شورای عالی شهرسازی ایران، معیارهای چون ریزدانگی، ناپایداری، نفوذناپذیری بارای شناسایی بافت های فرسوده مشخص گردیده است. با توجه به این شاخص ها محلات انصار و اروند واقع در شهرک شهید رجایی به عنوان بافت فرسوده شناسایی شده اند که در این پژوهش سعی گردیده با تدوین نقشه استراتژی ها و سنجش اهمیت آن ها برای این بافت ها عوامل موثر و استراتژی هایی که در تسریع رویکرد بازآفرینی و دست یابی به توسعه پایدار شناسایی شود. لذا برای این موضوع استراتژی های سند ملی بازآفرینی متناظر با اسناد فرادستمورد بررسی قرار گرفتند و میزان اهمیت و تاثیر هر یک از آنان با کمک نظرات خبرگان و با اساتفاده از مدل ساختاری تفسیری انجام گرفت. نتایج تحقیق نشان می دهد که استراتژی های "ساده و شفاف سازی مقررات و مراحل صدور مجوز ساخت و ساز (S۳) "،" پیش بینی تدابیر لازم در برنامه ها و طرح های احیا اء، بهساز ی و نوسازی برای جلب رضایت و اسکان موقت ساکنین محدوده ها و محله هایی که تخریب و تجدید بنای ساختمان های همجوار در آنها ضروری بوده و امکان سکونت را از ساکنین آنها سلب نماید (S۵) "و " ایجاد بسترهای نهادی و قانونی مناسب به منظور مدیریت محدوده های محله های هدف (S۲۰) " در پایین ترین سطح قرار گرفته و به عنوان مهمترین استراتژی ها در تحقق پذیری بازآفرینی در محلات انصار و اروند می باشد.

Keywords:

واکاوی , استراتژی های بهینه , بازآفرینی شهری , بافت های فرسوده