راهکارهای طراحی پایدار منظر رودخانه های درون شهری

محیط های طبیعی درون شهری از مهم ترین ساختارهای بوم شناختی شهرها به شمار می آیند که اگر به درستی و در ارتباط با ساختارهای بوم شناختی فراشهری برنامه ریزی شوند، ضمن خلق فضاهای عمومی و پویای شهری موجب استمرار فرایندهای طبیعی از جمله جریان آب و هوا و حرکت موجودات در درون شهرها می شوند. همچنین رودخانه های دورن شهری می توانند با پیوند مناسب فضاهای شهری موجبات هنجارهای درست در ملازمات اجتماعی شوند، جداره های رودخانه ها به عنوان فضاهای پنهان، فرصت هایی هستند که بی توجه رها شده اند و با توجه به کمبود فضاهای سبز و باز در شهرها و به رغم پتانسیل های فراوانی که دارند استفاده کامل و درخوری از آنها نمی شود. متاسفانه در اغلب شهرهای ایران بطور شایسته به این عامل توجه کافی نشده و عرصه رودخانه ها با پتانسیل های بالا برای کاربری های متناسب با بافت مجاور، بدون استفاده باقی مانده است و لذا ضرورت توجه به ارتباط و توازن میان محیط طبیعی و محیط انسان ساخت بیش از پیش احساس می گردد. این پژوهش درصدد آن است تا با شناخت راهکارهای طراحی پایدار مفهوم طراحی منظر رودخانه های درون شهری را موردبررسی قرار دهد.

Keywords:

بوم شناختی فرا شهری , طراحی پایدار منظر , رودخانه های درون شهری.