تاثیر خودشیفتگی پیروان بر احساس حسادت و عملکرد کاری با نقش تعدیل کنندگی ادراک از مبادله رهبر- عضو (مورد مطالعه: کارکنان اداره کل ورزش و جوانان استان اصفهان)

پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر خودشیفتگی پیروان بر احساس حسادت و عملکرد کاری با نقش تعدیل گر درک از مبادله رهبر– عضو با روش توصیفی از نوع همبستگی، انجام شد. جامعه آماری پژوهش، کلیه کارکنان اداره کل ورزش و جوانان استان اصفهان به تعداد ۱۲۰ نفر بودند که از بین آن ها با استفاده از فرمول کوکران و با روش نمونه گیری در دسترس تعداد ۸۹ نفر برای شرکت در پژوهش انتخاب شدند. چهار پرسش نامه احساس حسادت، خودشیفتگی پیروان، مبادله رهبر– عضو و عملکرد کاری به منظور سنجش متغیرها مورد استفاده قرار گرفتند. روایی پرسش نامه ها، با روش های روایی سازه (اکتشافی، تاییدی، هم گرا و واگرا) مورد بررسی قرار گرفت و پس از اصلاحات لازم، مورد تائید قرار گرفت و پایایی نیز با روش های کلاسیک (آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی) و همچنین روش نوین (دایسترا) برآورد شد. برای تحلیل داده ها از معادلات ساختاری (WapPls۶ و Amos۱۸) استفاده شد. نتایج نشان داد که اثرخودشیفتگی پیروان بر احساس حسادت با ضریب تاثیر ۲۵/۰ معنادار می باشد. متغیر خودشیفتگی پیروان بر عملکرد کاری با ضریب تاثیر ۲۵/۰ معنادار و باعث کاهش عملکرد شغلی و رابطه تعدیل گر مبادله رهبر– عضو بین خودشیفتگی و احساس حسادت معنادار نشده است؛ ولی بین خودشیفتگی پیروان بر عملکرد شغلی را با ضریب تاثیر ۲۲/۰ و سطح معناداری P=۰/۰۱ معنادار بود.

Keywords:

احساس حسادت , خودشیفتگی پیروان , عملکرد کاری , مبادله رهبر- عضو , مثلث بندی