شناسایی ابعاد ناهمگونی شبکه های همکاری و نوآوری در حوزه زیستداروها

زمینه و هدف: شبکه­های نوآوری به مجموعه از شرکت­ها و نهاد­هایی اطلاق می­گردد که با همکاری یکدیگر جهت توسعه نوآوری تلاش می­کنند. هدف این پژوهش، شناسایی ابعاد ناهمگونی شبکه­های همکاری و نوآوری در حوزه زیست دارویی کشور است. روش شناسی: مطالعه حاضر از نظر هدف، پژوهشی توصیفی و از نظر نوع استفاده، کاربردی و از نظر راهبرد، پژوهشی آمیخته اکتشافی است. در فاز کیفی از روش تحلیل مضمون استفاده شد. در این گام،  از طریق نمونه­گیری هدفمند با ۱۵ نفر از متخصصان دولتی، دانشگاهی و صنعتی فعال در شبکه­های نوآوری مصاحبه شد. روایی مصاحبه­ها از طریق تدوین پروتکل مصاحبه و روش بررسی همکار و پایایی آن از طریق روش باز آزمون تایید گردید. در فاز کمی نیز از روش پیمایش استفاده شد. در این گام نیز از طریق نمونه گیری تصادفی ساده تعداد ۴۲ پرسشنامه بین شرکت­های زیست دارویی توزیع و دریافت گردید. جهت آزمون مدل از روش مدلسازی معادلات ساختاری و نرم افزار اسمارت پی ال اس بهره گرفته شد. یافته ها: سه دسته اصلی ناهمگونی شبکه شامل ناهمگونی ساختاری، رابطه­ای و شناختی بودند. همچنین با توجه به مقدار بار عاملی، "قدرت و مرکزیت" از بعد ناهمگونی ساختاری، "انتخاب شریک" از بعد ناهمگونی رابطه­ای، و "میزان بهره مندی از انواع دانش ضمنی و آشکار" از  بعد ناهمگونی شناختی از اولویت بالاتری در رابطه با ناهمگونی شبکه­ها برخوردار هستند. نتیجه گیری: بهره­برداری از مزایای ناهمگونی در شبکه­ها و  موضوعاتی همچون سرریز دانش و فناوری و توسعه سرمایه های اجتماعی و ....  نیازمند شناسایی ابعاد ناهمگونی و ارائه استراتژی و راهکارهایی برای توسعه تعاملات و بهره برداری از مزایای ناشی از آن هستند.

Keywords:

شبکه همکاری و نوآوری , ناهمگونی شبکه , ناهمگونی ساختاری , ناهمگونی رابطه ای , ناهمگونی شناختی