سنجش میزان اعتماد و خودآگاهی با در نظر گرفتن نقش امنیت روانشناختی بر اشتراک دانش منطبق با نظریه ژانگ و همکاران(۲۰۱۰)

امروزه یکی از چالش های اساسی مدیریت دانش، واداشتن افراد برای به اشتراک گذاشتن آنچه که می دانند است. در واقع دانش فردی هنگامی برای سازمان قابل دسترس خواهد شد که کارکنان تمایل به اشتراک آن داشته باشند. در این راستا هدف از تحقیق حاضر بررسی سنجش میزان اعتماد و خودآگاهی با در نظر گرفتن نقش امنیت روانشناختی بر اشتراک دانش منطبق با نظریه ژانگ و همکاران (۲۰۱۰) (مورد مطالعه: دانشگاه علوم پزشکی گیلان) است. از نظر روش شناسی، تحقیق حاضر توصیفی است. روش گردآوری اطلاعات در این تحقیق میدانی و ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه است. جامعه آماری تحقیق حاضر کارکنان علوم پزشکی گیلان بوده و طبق یک فرایند نمونه گیری غیر احتمالی در دسترس تعداد ۳۰۳ نفر از بین آن ها انتخاب شدند. پرسشنامه ای شامل ۲۶ سوال برای جمع آوری اطلاعات به صورت میدانی مورد استفاده واقع گردید. جهت بررسی روایی پرسشنامه از روایی محتوی و جهت بررسی پایایی از ضریب آلفای کرونباخ و جهت آزمون فرضیه های تحقیق از روش مدل سازی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار LISREL ۸.۵۳ استفاده شد. یافته های تحقیق بیانگر وجود تاثیر مثبت و مستقیم اعتماد و امنیت روانشناختی بر تمایل به اشتراک دانش بوده است. همچنین نتایج نشان داد که اعتماد به طور غیر مستقیم واز طریق امنیت روانشناختی نیز بر تمایل به اشتراک دانش تاثیر دارد ولی تاثیرخودآگاهی بر امنیت روانشناختی تایید نشد.

Keywords:

اعتماد , امنیت روانشناختی , خودآگاهی , تمایل به اشتراک گذاری دانش