برنامه ریزی توسعه اجتماع محلی شهر تهران-مطالعه موردی محله سنگلج

محله به عنوان کوچکترین واحد تقسیمات شهری و سلولهای تشکیل دهنده ی بافت شهری در نظام برنامه ریزی شهری نقش ویژه وخاصی را ایفا میکند. اجتماعات محلی چیزی بیش از یک منطقه ی جغرافیایی مشترک بوده و دارای تاریخی مشترک نیز هستند ایناجتماعات دارای یک فرهنگ محلی مشترک ریشه گرفته بر پایه ی پس زمینه های مختلف اعضایشان هستند. محله سنگلج درهستهتاریخی شهر تهران واقع شده است.یکی از مشکلاتی که در این محله وجود دارد این است که علارغم اینکه جزو یکی از بافتهایتاریخی ارزشمند وهسته اصلی شهر تهران است اما به دلیل یک سری از برنامه ریزیهای اشتباهی که در طی چند سال اخیرانجام شدهاست باعث شده که حضور مردم در این محله کم رنگ تر شودومردم را سوق بدهد تا از این محله خارج شوند وساکنین از این محلهمهاجرت کنند به محلات دیگربروند. چطور میتوان برنامه ریزی ارایه دادکه بتوان اجتماع محلی را در این محله توسعه داد و از مهاجرتساکنان این محله جلوگیری کرد؟ این پژوهش برای شناسایی عوامل تاثیرگذار به صورت ، توصیفی-تحلیلی و با استفاده از تکنیکمطالعات کتابخانه ای بوده است یافته های این تحقیق بررسی چهار عامل زمینه های فرهنگی- تاریخی محله ،کیفیت سکونت زندگی وامنیت محله ، ظرفیت های اقتصادی محله، کیفیت محیط زیستی ، با بررسی و برنامه ریزی برای این عوامل محله میتوان در جهتراهبردها و سیاست هایی متناسب با هدف برنامه ریزی توسعه اجتماع محلی در جهت رسیدن به توسعه پایدار است ارائه داد.

Keywords:

برنامه ریزی شهری , توسعه اجتماع شهری , توسعه پایدار , محله سنگلج