بررسی اثر نمک، ژیبرلین و آسکوربات بر جوانه زنی، رشد و اثر آنتی اکسیدانی دانه رست جو (Hordeum vulgare L.)

در استرس های مختلف از جمله استرس شوری، اکسیدان هایی نظیر انواع اکسیژن واکنشگر تولید می شود که به ساختار غشای در گیاه آسیب می رساند. در بین آنتی اکسیدان ها، آسکوربات دارای نقش حیاتی در سلول های زنده است و سبب از بین رفتن اکسیژن واکنشگر می شود. در بین هورمون ها نیز هورمون ژیبرلین دارای نقش های متعددی می باشد که بستگی به نوع ژیبرلین، غلظت و نوع گونه گیاهی دارد. در این تحقیق دانه جو (رقم ۴۲۲۲) با غلظت های مختلف نمک کلرید سدیم (mM۳۵۰ و ۱۵۰)، آسکوربات mM۱ و ژیبرلین (ppm ۴۰۰ و ۲۰۰) تیمار شدند و اثر آن بر روی درصد جوانه زنی، طول وزن تر، خشک، طول ریشه چه و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی نظیر کاتالاز، پلی فنل اکسیداز، آسکوربات پراکسیداز، پراکسیداز و میزان ترکیبات فنلی ارزیابی شد. نتایج حاصل نشان داد درصد جوانه زنی در حضور نمک کلرید سدیم، به خصوص در غلظت mM۳۵۰ کاهش یافت ولیکن در حضور آسکوربات، ژیبرلین و نمک، درصد جوانه زنی و طول ریشه چه افزایش معنی داری حاصل کرد. در فقدان آسکوربات، ژیبرلین و در حضور نمک کلرید سدیم، میزان فعالیت کاتالاز، پراکسیداز کاهش و پلی فنل اکسیداز و آسکوربات پراکسیداز افزایش یافت. همچنین نمک کلرید سدیم موجب کاهش ترکیبات فنلی در دانه رست جو شد، اما با افزایش آسکوربات و ژیبرلین میزان آنها افزایش یافت.

Keywords:

آسکوربات , آنزیم های آنتی اکسیدان , ترکیبات فنلی جو , رشد , تنش شوری