اثر تنظیم کننده پیکس بر پاسخ های مورفوفیزیولوژیکی گیاه پنبه (Gossypium hirsutum L.) به تنش خشکی

امروزه استفاده از تنظیم کننده های رشد نه نتها سبب بهبود شرایط رشد و افزایش عملکرد در گیاه پنبه می گردد، بلکه مقاومت این گیاهان را نیز نسبت به تنش های محیطی افزایش می دهد. در این تحقیق اثر خشکی و خشکی به همراه کاربرد غلظت های مختلف پیکس (۵/۰، ۵/۱ و ۵/۲ لیتر در هکتار) به شکل محلول پاشی در کنار شاهد (آبیاری معمولی) در فاز زایشی بر پارامترهای رشد، میزان کلروفیل a و b، قندهای محلول و نشاسته تحت شرایط گلدانی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج این تحقیق نشان داد که کاربرد پیکس سبب کاهش معنی دار طول ساقه نسبت به تیمار خشکی و نیز شاهد گشت. سایر پارامتر های رویشی نظیرطول ریشه، تعداد میانگره تعداد قوزه، وزن تر و خشک اندام هوایی در تیمار های خشکی به همراه مقادیر مختلف پیکس تغییرات معنی داری را نشان ندادند. تعداد برگ ها نیز تنها در تیمار خشکی به همراه غلظت ۵/۱ لیتر در هکتار پیکس کاهش معنی داری را نسبت به تیمار خشکی نشان داد. همچنین میزان کلروفیل a و b تحت تاثیر تیمارهای مورد آزمایش واقع نشد و روند تغییرات آن معنی دار نبود. از سوی دیگر بیشترین میزان قند های محلول و نشاسته در برگ تنها در شاهد و در ریشه در تیمار خشکی مشاهده شد و بین سایر تیمارها معنی دار نبود.

Keywords:

پنبه , پیکس , خشکی , رشد , قند , کلروفیل , نشاسته