نقش هوش فرهنگی در پیش بینی سازگاری و استرس شغلی در بیمارستان های تهران

با توجه به فراگیری بیماری کووید ۱۹ و افزایش فشار کاری در سیستم بهداشت و درمان، توجه به عوامل تاثیرگذار بر استرس شغلی کادر درمان و به خصوص پرستاران از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. هدف تحقیق حاضر بررسی تاثیر هوش فرهنگی و سازگاری شغلی بر استرس شغلی بوده است. تحقیق حاضر از نظر رویکرد کمی، از نظر روش توصیفی و پیمایشی و از نظر هدف کاربردی می باشد. جامعه آماری این تحقیق شامل پرستاران بیمارستان های تهران است؛ که با توجه به حجم جامعه نامحدود، تعداد ۳۸۴ نفر بر اساس فرمول کوکران از طریق روش نمونه گیری تصادفی در دسترس انتخاب شد. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از روش معادلات ساختاری استفاده گردید. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه استاندارد بوده که روایی آن توسط تعدادی از اساتید برجسته مدیریت منابع انسانی و پایایی آن نیز از طریق آلفای کرونباخ سنجیده شده است با توجه به نتایج به دست آمده می توان گفت که افزایش هوش فرهنگی و سازگاری شغلی باعث کاهش استرس شغلی در پرستاران می گردد. نتایج این تحقیق برای جامعه سلامت، محققان عرصه سلامت و مدیریت منابع انسانی کاربردی می باشد.

Keywords:

هوش فرهنگی , استرس شغلی , سازگاری شغلی