مدلسازی بیوفیلترها در کنترل انتشار سولفیدهیدروژن در هوا

بیوفیلتراسیون یکی از روشهای موثر در حذف آلاینده ها از جریانهای گازی می باشد. روش تحقیق : هدف از انجام این تحقیق ، مدلسازی ریاضی رفتار بیوفیلتر جهت پیش بینی حذف سولفیدهیدروژن از جریان گاز و بررسی تاثیر پارامترهای مدل نظیر نفوذپذیری در بیوفیلم و ضخامت بیوفیلم بر دقت پیشبینی مدل می باشد . در مقاله حاضر معادلات دیفرانسیل توزیع غلظت سولفید هیدروژن در فاز گاز و بیوفیلم مورد بررسی قرار گرفت است و رفتار بیوفیلتر با حل این معادلات پیش بینی شده است. در این مدل تغییرات ضخامت بیوفیلم با زمان ، که در اثر رشد و از بین رفتن باکتریها و همچنین کنده شدن بیومس از سطح بیوفیلم می باشد ، در نظر گرفته می شود. نتایج : نتایج مدلسازی افزایش بازده حذف سولفیدهیدروژن را با افزایش ضریب نفوذ و افزایش سطح ویژه پرکنها و کاهش سرعت گاز ورودی نشان می دهد . همچنین نتایج مدل افزایش بازده حذف سولفیدهیدروژن با افزایش ضخامت بیوفیلم ، برای مقادیر ضخامت پائین بیوفیلم (20-5 میکرومتر) را نشلن می دهد که نشاندهنده کنترل کننده بودن سرعت واکنش در سیستم است. افزایش بیشتر در ضخامت بیوفیلم (100-20 میکرومتر) بتعث کاهش بازده حذف سولفید هیدروژن می شود، به نظر می رسد در این حالت نفوذ کنترل کننده سیستم است.مقایسه نتایج به دست آمده از مدلسازی با داده های تجربی توافق خوبی را نشان می دهد.

Keywords:

بیوفیلتراسیون , مدلسازی ریاضی , ضخامت بیوفیلم , آلاینده , سولفیدهیدروژن