مولفه های معماری سبز موثر بر درمان کودکان سرطانی

امروزه سرطان به عنوان یکی از مهم ترین عوامل مرگ و میر در جهان مطرح است فرایند درمان سرطان به عنوان فرایندی طولانی و فرسایشی بخشی جدایی ناپذیر از این بیماری است. علوم مختلف مبین این موضوع هستند که در روند فوق کیفیت بالای زندگی بیماران می تواند در بهبودی و سلامت بیماران فوق الذکر نقش بسزایی ایفا نماید. در این بین معماری به عنوان حوزه ای مرتبط با طراحی فضا، به ویژه برنامه ریزی و طراحی فضاهای درمانی می تواند در کیفیت درمان و بهبود رفتار، روحیه وخلق و خوی بیماران کارآمد باشد. از سوی دیگر این مهم در طراحی محیط های درمانی برای کودکان اهمیت دو چندانی می یابد. این اهمیت را می توان در بازه سنی و بافتار ذهنی کودکان و تاثیر پذیری آنها از محیط جستجو نمود. در دیگر روی نیز معماری سبز، به عنوان رویکردی نسبتا جدید در حوزه ارتباط انسان با طبیعت و تاثیرات آن در شئون مختلف زندگی می تواند خالق فضایی با کیفیت باشد. فضایی که ارتباط تنگاتنگ و آشنای ذات انسان و محیط طبیعی در آن به وجه وجودی رسیده است. این نوشتار به بررسی تاثیر متقابل طراحی فضا برای کودکان سرطانی در همنشینی آن فضا با طبیعت که به عنوان معماری سبز شناخته می شود پرداخته و اثرات روحی روانی، اجتماعی و... را در کیفیت بخشی مبتنی بر همنشینی عوامل مذکور می پردازد ؛ از همین رو استفاده از معماری سبز و ارضای نیازهای روحی ،حرکتی و اجتماعی کودکان، در این پروژه از اصول پایه بوده. روش تحقیق بکار گرفته در این نوشتار مبتنی بر مطالعات کتابخانه ایست و رویکردی توصیفی دارد و نتایج این پژوهش خواص عناصر طبیعی بر افزایش کیفیت زندگی در محیط های مراقبت بهداشتی ساخته شده را تایید می کند.

Keywords:

کودکان , سرطان , مرکز درمانی , معماری سبز