گنجاندن بندهای مقابله با فساد در موافقت نامه های سرمایه گذاری بین المللی و پیامدهای احتمالی آن

بررسی های اخیر، گرایش به درج شروط قراردادی مقابله با فساد در قراردادهای سرمایه گذاری و تجاری بین المللی را نشان داده است. برخی از معاهدات، مانند پیمان تجاری اقیانوس آرام (معاهده شراکت ترنس پسفیک یا TPP )، حاوی تعهدات ماهوی و رویه ای از قبیل جرم انگاری فساد، ارتقای صداقت در بین مقامات دولتی و افزایش آگاهی عمومی در مورد خطر فساد در سرمایه گذاری می باشد. سایر دولت ها مانند ژاپن ترجیح می دهند مقررات نسبتا کلی و انتزاعی را در معاهدات سرمایه گذاری دوجانبه خود درج کنند و بیان شده «طرفین موافقت می کنند که برای پیشگیری و مقابله با فساد تلاش کنند» و این تعهد بدون اشاره به قید خاصی مطرح شده است. این مقاله سعی دارد با بررسی عوامل محرکه و اهداف اصلی مقررات مقابله با فساد، نگاه دقیق تری به آن داشته باشد لذا گنجاندن مفاد قراردادی مقابله با فساد در معاهدات سرمایه گذاری دارای نتایجی چون ارائه ابزارهای عملی به دیوانه ای داوری سرمایه گذاری در رسیدگی به مداعی فساد، افزایش توسعه پایدار سیاست سرمایه گذاری بین المللی، ایجاد تعادل متقارن منافع سرمایه گذاران و دولت های میزبان و جذب جریان های سرمایه گذاری خارجی می باشد

Keywords:

حقوق سرمایه گذاری بین المللی , توسعه ی پایدار , مقررات مقابله با فساد , داوری سرمایه گذاری