نقش فقه سنتی و پویا در شکل گیری تمدن نوین اسلامی

هر تمدنی برای رشد و بالندگی خود بایستی علوم مختلف را به خدمت گرفته و پایه گذاری آن بایستی بر اساس تفکری منسجم بوده تا باعث حفظ واستواری آن تمدن گردد. یکی از دانش های مورد نیاز جامعه اسلامی, دانش فقه است. هر چند همه نظام های اجتماعی تشکیل دهنده یک تمدن , به طور کامل و مستقیم در فقه سنتی وجود ندارد ولی چارچوب های اصلی آن را برای پیاده سازی می توان در فقه سنتی و پویا یافت که برای همه نیازهای انسان راه حل دارد. دانش فقه سنتی و پویا می تواند با داشتن دید وسیع و نگاه ی در سطح ملی و بین المللی و مشخص کردن بایدها و نبایدها و قوانین برای نظام های اقتصادی , سیاسی , فرهنگی, تربیتی, حقوقی و سایر نظام های مورد نیاز تشکیل تمدن ، تفکر لازم را ارائه و تامین نماید. به بیان دیگر فقه وظیفه حراست و راهبری نظام اسلامی را بر عهده دارد تا آن را هر چه بیشتر به آرمان بزرگش که شکل گیری تمدن نوین اسلامی وآمادگی و زمینه سازی برای ظهور منجی عالم بشریت است نزدیکتر نماید.در این راه کشورهای اسلامی نیز بایستی با شناخت و تبین مسیر صحیح حرکت فردی و اجتماعی ، زمینه را برای احیاء تمدن اسلامی که در واقع همان تمدن نوین اسلامی است فراهم نموده و گام عملی بردارند. در این پژوهش به بررسی فقه سنتی و پویا، تبیین پویایی فقه ,ویژگی های تمدن نوین اسلامی و نقش تعیین کننده ای که فقه در شکل گیری تمدن اسلامی ایفا می کند می پردازیم

Keywords:

فقه , فقه سنتی و پویا , تمدن , تمدن اسلامی , نظام های اجتماعی