دانش، نگرش و عملکرد اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران درباره یادگیری الکترونیکی

مقدمه: یادگیری الکترونیکی مورد اقبال جهانی قرار گرفته، در عین حال به کارگیری آن مستلزم تغییرات رفتاری در اعضای هیات علمی است. یکی از گام های اجرا و پایش یادگیری الکترونیکی، تجزیه تحلیل مخاطبان است. این مطالعه با هدف تعیین دانش، نگرش و عملکرد اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران در باره یادگیری الکترونیکی انجام شد. روش بررسی: مطالعه با استفاده از پرسشنامه پژوهشگرساخته انجام شد. روایی صوری پرسشنامه با استفاده از نظر متخصصان، همسانی درونی آن با استفاده از محاسبه آلفای کرونباخ و روایی ساختاری بخش نگرش آن با استفاده از تحلیل عاملی اکتشافی بررسی شد. پرسشنامه به اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران که دارای پست الکترونیکی آکادمیک فعال بودند ارسال گردید. ۲۱۸ نفر به پرسشنامه پاسخ دادند. نتایج: آلفای کرونباخ پرسشنامه ۷۹/۰ به دست آمد. در تحلیل عاملی بخش نگرش، کلیه سوالات در یک عامل بارگزاری شد و ۵۳% از واریانس را تبیین می کرد. نگرش اعضای هیات علمی درباره یادگیری الکترونیکی بیش از نیمی از نمره کل (۸/۳ از ۵) بوده ولی میزان آگاهی و عملکرد ایشان کمتر از نیمی از کل نمره قابل کسب بود. بین نمره دانش، نگرش و عملکرد شرکت کنندگان بر اساس جنس، رتبه و سابقه کار تفاوت معنی داری مشاهده نشد ولی بین دانشکده­ها تفاوت معنی دار بود. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان دهنده وضعیت دانش، نگرش و عملکرد اعضای هیات علمی دانشگاه است. دانشگاه علوم پزشکی تهران در زمینه یادگیری الکترونیکی طی سال های گذشته بسترسازی مناسبی نموده و ضمن راه اندازی سامانه های آموزشی و رشته های مجازی، کارگاه های توانمندسازی متعددی برای اعضای هیات علمی برگزار کرده است؛ و نتایج این مطالعه می تواند ضمن ارزیابی وضعیت موجود دانش، نگرش و عملکرد اعضای هیات علمی، برای بازبینی نیازهای آموزشی اعضای هیات علمی و برنامه های توانمندسازی آنها به کار گرفته شود.

Keywords:

E-Learning , Distance Education , Knowledge , Attitudes , Practice , Faculty Members , یادگیری الکترونیکی , آموزش از دور , دانش , نگرش , عملکرد , عضو هیات علمی