آنژیوژنز و ترمیم بافت استخوان

ترمیم و بازسازی نقیصه های استخوانی بزرگ از دیرباز به عنوان یکی از نگرانی ها و چالش های مهم و کلیدی پزشکان، جراحانارتوپدی و همچنین دامپزشکان مطرح بوده است. تاکنون مواد و روشهای مختلفی جهت تسریع و بهبود فرایند بازسازی و ترمیمنقایص استخوانی مورد استفاده و آزمایش قرار گرفته اند؛ هرچند، اغلب آنها دارای یکسری محدودیتها و معایب بوده اند. یکی ازاستراتژی های درمانی تقریبا جدید در این زمینه، مهندسی بافت استخوان است که سعی دارد با گردآوری دانش مربوطه از علوممختلف و ساخت داربست های مناسب با روشهای گوناگون، به پزشکان و جراحان ارتوپدی یاری رساند. استخوان یک بافت فعال باخونرسانی قابل ملاحظه است که برای حفظ انسجام ساختاری و کارکردی خود به ارتباط بین عروق خونی و سلول های استخوانیوابسته می باشد. آنژیوژنز یکی از فاکتورهای بسیار مهم و حیاتی در تکوین استخوان و همچنین ترمیم نقایص استخوانی است، بهطوری که ترمیم و بازسازی موفق هر نقیصه بافتی مثل استخوان به شدت تحت تاثیر خونرسانی مطلوب به آن می باشد. در واقع،عروق خونی اکسیژن و مواد مغذی موردنیاز سلولهای موضع آسیب را فراهم کرده و از طرف دیگر، سلولهای التهابی و سلولهایبنیادی و پیش ساز استخوانی را به آنجا می رسانند. عوامل مختلفی از جمله انواعی از فاکتورهای رشد، داربست های سه بعدی باابعاد نانو به همراه سلولهای بنیادی در روند آنژیوژنز دخالت دارند. در مهندسی بافت استخوان، یک چالش عمده تشکیل شبکهعروقی جدید و ضروری برای فرایند ترمیم و همچنین برقراری ارتباط عروق تازه تشکیل شده با عروق سالم واقع در مجاورت محلنقیصه می باشد که امید است با بکارگیری بیوراکتورهای پرفیوژن یا همکشتی مرتفع گردد. در این مقاله، به اهمیت آنژیوژنز درفرایند ترمیم و بازسازی استخوان، فاکتورهای رشد دخیل در این روند و استراتژی های درمانی جهت تسریع و بهبود آنژیوژنز وبنابراین، استئوژنز پرداخته می شود.

Keywords:

استخوان , ترمیم , آنژیوژنز , مهندسی بافت , فاکتور رشد , بیوراکتور