وضعیت پراکندگی بیماری هاری در روباه های قرمز شهر کرمان، اهمیت بهداشت عمومی

روباه از متداول ترین گونه های سگسانان وحشی است که در ایران نسبتا فراوان است و حضور آن از نقاط مختلف تهران، قزوین، فارس،کرمان، خوزستان، بلوچستان، سواحل جنوب ایران، لرستان، آذربایجان، گرگان و خراسان گزارش شده است. نقش سگسانان در بروزبسیاری از بیماری های مشترک در ایران اثبات شده است. روباه ها عامل انتقال بیماریهای مشترک فراوانی هستند که از مهمترین آنهامیتوان به سالک احشایی، هاری، کیست هیداتید ناشی از اکی نوکوکوسمولتی لوکولاریس و توکسوکاریازیس، آلودگی به نئوسپورا کنینومو گونه های مختلف تریشنلا اشاره نمود. امروزه با تخریب وسیع محیط زیست، حیوانات حیاتوحش به محدوده ی زندگی ما نزدیکتر شدهو طبعا ممکن است در توزیع گستردهتر و شیوع روزافزون انواع بیماری ها، آنها نقش داشته باشد. بنابراین حیات وحش یکی از اجزایاساسی در اپیدمیولوژی بسیاری از بیماریهای مشترک است .در این تحقیق در طی یک دوره زمانی شش ماهه، از تمام روباه هایی که توسطنیروهای مردمی در محیط های شهری زنده گیری و به دانشکده دامپزشکی ارجاع گردیده بودند (۱۱ قلاده) و همچنین تمام روباه هایزخمی، بیمار و دچار تصادف که توسط نیروهای مردمی و همکاران محیط زیست جهت امداد به دانشکده دامپزشکی ارجاع گردیده بودند(۱۹قلاده) به عنوان جمعیت مورد مطالعه استفاده شد. تعداد ۱۹ قلاده که به علت تصادف و تروما دچار مشکلات ارتوپدی و آسیب های نخاعی و اعصاب محیطی شدید بودند پس از انجام معاینات بالینی و تایید وخامت اوضاع بالینی با تزریق پروپوفول، آسانکشی شدند. ۵قلاده از مجموع ۳۰ قلاده روباه (۱۶.۶۶ %) در تست ایمنوکروماتوگرافی و ۳ قلاده از مجموع ۱۹ قلاده (۱۵/۱۷%) در تست IFA مبتلا بهبیماری هاری بودند که فراوانی بسیار بالایی از آلودگی را نشان میدهد. شیوع بالای بیماری هاری در روباهها، نشان از چرخش احتمالی بیماری در سگهای بلاصاحب را دارد و با توجه به نفوذ قابل توجه جمعیت روباه ها به داخل محوطه ی شهری و افزایش بیرویه جمعیتسگ های بلاصاحب، این امر زنگ خطر بزرگی برای بهداشت عمومی شهر کرمان محسوب می شود.

Keywords:

روباه , هاری , بیماریهای مشترک , اپیدمیولوژی