بررسی دیدگاه های پرستاران شاغل در مراکز آموزشی-درمانی شهرستان کاشان و حومه در مورد اولویت های آموزش مداوم در سال ۸۹

  سابقه و اهداف: نیاز سنجی اولین گام در طراحی برنامه های آموزش مداوم پزشکی می باشد. به منظور جلب رضایت مددجویان از خدمات پرستاران به عنوان بزرگ ترین گروه ارائه دهنده خدمات بهداشتی-درمانی، طراحی و اجرای برنامه های آموزشی متناسب با نیاز واقعی ایشان امری ضروری است. از همین رو، مطالعه حاضر با هدف تعیین اولویت های آموزش مداوم پرستاران شاغل در مراکز آموزشی- درمانی شهرستان کاشان و حومه در سال ۸۹ انجام شد.   روش بررسی: این مطالعه با طراحی مقطعی بر روی ۲۳۸ پرستار انجام شد. برای هر یک از پرسشنامه ای جداگانه طراحی گردید. هر یک از موضوعات آموزشی در مقیاس لیکرت از صفر تا ده نمره گذاری شد. داده های فرم اطلاعاتی استخراج و طبقه بندی و با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی مورد تحلیل قرار گرفت.   یافته ها: در بخش های داخلی (۴۴/۱ ± ۱۸/۹)، جراحی (۶۳/۱ ± ۴۰/۹) و اورژانس (۷۹/۱ ± ۳۲/۹) بیشترین میانگین نمرات مربوط به موضوع احیاء قلبی-ریوی پیشرفته بوده است. در بخش های مراقبت ویژه، دیالیز، کودکان و مراقبت ویژه نوزادان، به ترتیب: موضوعات ترومبوز ورید عمقی و آمبولی ریه (۵۳/۱ ± ۰۲/۹)، بیماری های متابولیک استخوان (۲۸/۰ ± ۹۱/۹)، احیاء قلبی-ریوی (۹۱/۰ ± ۲۹/۹) و آسفیکسی (۴۱/۰ ± ۷۸/۹) بیشترین میانگین نمرات را به خود اختصاص داد.   نتیجه گیری: مهم ترین اولویت های آموزش مداوم در زمینه مشکلات سلامت از دیدگاه اکثریت پرستاران، موضوعاتی همچون کسب مهارت های بالینی در خصوص اداره بیماران با شرایط ناپایدار و نیز کاربرد صحیح تجهیزات پزشکی است که با حوزه عملکرد ایشان مرتبط است. ضروری است برنامه ریزان و مجریان در طراحی برنامه های آموزش مداوم، دایره فعالیت پرستاران شاغل در بخش های مختلف را مورد توجه قرار دهند.

Keywords:

Continuing education , Health Problems , Clinical Skills , Nursing , آموزش مداوم , مشکلات سلامت , مهارتهای بالینی , پرستاری