ارزیابی میزان آگاهی دندانپزشکان استان یزد در زمینه موارد تجویز انواع رادیوگرافی و ارتباط آن با برنامه های آموزش مداوم

مقدمه: به موازات رشد روزافزون کاربرد اشعه X ، مسئولیت حرفه ای ایجاب می کند که دندانپزشک اطلاعات کافی و صحیح از تجویز رادیوگرافی، به منظور تشخیص صحیح و حداقل دوز دریافتی بیمار، داشته باشد. هدف کلی این تحقیق بررسی سطح آگاهی دندانپزشکان استان یزد در زمینه تجویز صحیح انواع رادیوگرافی است . روش بررسی: برای انجام این مطالعه توصیفی - مقطعی به ۱۳۴ دندانپزشک شاغل در استان یزد - که در برنامه های مدون بازآموزی شرکت کرده بودند - مراجعه و پرسشنامه های تنظیم شده بین دندانپزشکان توزیع و پس از تکمیل جمع آوری شد. بدین ترتیب سطح آگاهی دندانپزشکان در ۱۰ زمینه مختلف از تجویز صحیح رادیوگرافی ارزیابی شد و در هر یک از زمینه ها آگاهی بر حسب جنس و همچنین مرتبه تحصیلی (متخصص یا عمومی) مقایسه گردید. نتایج: براساس نتایج به دست آمده آگاهی دندانپزشکان در زمینه تجویز صحیح رادیوگرافی های پانورامیک، پری اپیکال، توموگرافی رایانه ای و MRI خوب بود و در زمینه تجویز صحیح رادیوگرافی های اکلوزال، افراد مستعد به پوسیدگی، افراد مبتلا به بیماری پریودنتال و ارزیابی وضعیت رویشی و جوانه دندانها متوسط بود اما در زمینه بایت وینگ و افراد غیرمستعد به پوسیدگی ضعیف بود. از طرفی نتایج به دست آمده نشان داد که در هیچ یک از زمینه ها اختلاف معنی داری بین آگاهی دندانپزشکان مرد و زن وجود ندارد. با بررسی آگاهی بر حسب مرتبه تحصیلی اطلاعات حاکی از آن بود که آگاهی دندانپزشکان متخصص بسیار بیشتر از آگاهی دندانپزشکان عمومی بود و به جز در زمینه تجویز صحیح رادیوگرافی در افراد مستعد به پوسیدگی ، اختلاف معنی دار بین آنها وجود نداشت. نتیجه گیری: یکی از موثرترین راههای کاهش خطرات احتمالی اشعه X ، جلوگیری از انجام رادیوگرافیهای غیرضروری است .   

Keywords:

Dentistry , radiography , maxillofacial radiology , دندانپزشکی , رادیوگرافی , رادیولوژی فک و صورت