پیش بینی اضطراب کووید-۱۹ و تجربه انگ اجتماعی آن بر اساس ابعاد اعتیاد اینترنتی پس از موج اول اپیدمی در دانشجویان

مقدمه: یکی از مشکلات روز جوانان میزان استفاده از فضای مجازی می باشد. با توجه به اطلاعات نادرستی که بعضا در فضای مجازی در مورد کرونا ویروس منتشر شده و ترس ابتلا و داغ ننگ ابتلاء به آن را پررنگ­تر می­ کند، پژوهش حاضر با هدف شناسایی نقش ابعاد اعتیاد اینترنتی در اضطراب کرونا و تجربه انگ اجتماعی کرونا پس از موج اول اپیدمی کرونا در دانشجویان انجام پذیرفت. مواد و روش ها: این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت و روش، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه هدف دانشجویان کارشناسی دانشگاه آزاد تبریز بودند که از بین آنها تعداد ۲۵۲ نفر از طریق فراخوان اینترنتی به صورت داوطلبانه و آنلاین در پژوهش حاضر شرکت کردند. این افراد به پرسشنامه­های سنجش اعتیاد اینترنتی یانگ (مشکلات اجتماعی، تاثیر بر عملکرد، فقدان کنترل، استفاده مرضی از چت روم و بی توجهی به مسائل شغلی و تحصیلی)، پرسشنامه اضطراب بیماری کرونا (روانی، جسمانی) و پرسشنامه محقق ساخته انگ اجتماعی (استیگمای کرونا) پاسخ دادند. به منظور تحلیل داده­ ها از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه استفاده گردید. نتایج: نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که از ابعاد اعتیاد اینترنتی تاثیر بر عملکرد با ضریب معنی داری (۰۲۹/۰p=) و فقدان کنترل با ضریب معنی داری (P=۰.۰۰۵) قادر هستند تغییرات میزان اضطراب کرونا را پیش بینی کنند. همچنین ابعاد فقدان کنترل با سطح معنی داری(P=۰.۰۰۱) و بی توجهی به وظایف شغلی و تحصیلی با سطح معنی داری (P=۰.۰۱) و نمره کل اعتیاد اینترنتی با سطح معنی داری(P=۰.۰۰۲) قادر هستند تغییرات میزان استیگمای کرونا در دانشجویان را پس از موج اول اپیدمی کرونا پیش بینی نمایند. نتیجه گیری: با فراهم نمودن عوامل حمایتی صحیح در رسانه­ ها در جهت تشویق به کم کردن میزان مصرف اینترنت  اعتیادآور که اضطراب و استیگمای کرونا را مستقیم تحت تاثیر قرار می­ دهد، می­توان دانشجویان را در برابر اضطراب حوادث ناگهانی همانند بیماری کرونا و  استیگمای ناشی از آن مقاوم­تر و محتاط­تر کرد.

Keywords:

Cyberspace , Internet Addiction , Stigma , Covid-۱۹ , Anxiety , Social Stigma. , فضای مجازی , اعتیاد به اینترنت , استیگما , اضطراب کرونا , انگ اجتماعی.