بررسی تاثیر سیگنال های اقلیمی بر بارندگی استان همدان با استفاده از روش های تحلیل عاملی و رگرسیون چند متغیره

در این تحقیق با استفاده از روش تحلیل عاملی و رگرسیون خطی چند متغیره، اثر چند سیگنال اقلیمی بر روی مقادیر حداکثر و فراوانی بارندگی های یک ، دو و سه روزه و همچنین بارش ماهانه استان همدان، طی دوره آماری ۲۰۱۳-۱۹۷۷، مورد ارزیابی قرار گرفت. برای تعیین میزان تاثیر پذیری ویژگی های بارندگی، آمار ایستگاه های هواشناسی سینوپتیک، کلیماتولوژی و بارانسنجی به همراه داده های شاخص های اقلیمی، جمع آوری و مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت. برای ارزیابی میزان دقت مدل ها و تاثیر پذیری ویژگی های بارندگی از سیگنال های اقلیمی، دوره های آماری، ۲۰۰۳-۱۹۷۷ و ۲۰۱۳-۲۰۰۳ بعنوان دوره های واسنجی و صحت سنجی انتخاب شدند. نتایج حاصل از بررسی اثر ۱۶ سیگنال اقلیمی منتخب بر ویژگیهای بارندگی در استان همدان نشان می دهد که بیش ترین تاثیر در ماههای مهر، آبان، آذر، بهمن، فروردین و اردیبهشت ماه است. در فصل پاییز تاثیر سیگنال های اقلیمی: MEI، NINO۴، NINO۳.۴، NINO۳،NINO۱+۲ و ONI بر روی بارش بیش از سایر سیگنال های اقلیمی مورد مطالعه بوده است. همچنین بررسی حداکثر بارندگی ۱، ۲، ۳روزه و فراوانی روزهای با بارندگی ۱ و ۲روزه، نشان می دهد که در ماه های مختلف بیش ترین تاثیر پذیری از سیگنال های اقلیمی: MEI، NINO۴،NINO۳.۴ ، NINO۳،NINO۱+۲ و ONI می باشد .

Keywords:

سیگنال های اقلیمی , بارندگی , رگرسیون , همدان