بررسی اثر پیش بینی کننده اعتیاد به اینترنت بر اهمال کاری تحصیلی دانشجویان دانشکده پرستاری

هدف: دانشجویان علوم پزشکی با فشار روانی جو بیمارستان و برخورد با مشکلات بیماران نیز روبه رو بوده و بیشتر در معرض آسیب هستند. بنابراین ضروری است تا مشکلات تحصیلی و سلامت روان ازجمله اعتیاد به اینترنت و ارتباطش با اهمال کاری تحصیلی بررسی شود. بنابراین مطالعه حاضر با هدف تعیین اثر پیش بینی کننده اعتیاد به اینترنت بر اهمال کاری تحصیلی دانشجویان دانشکده پرستاری انجام شد.  روش ها: مطالعه توصیفی مقطعی حاضر سال ۱۳۹۸ روی ۳۹۲ دانشجوی دانشکده پرستاری (پرستاری، فوریت پزشکی و اتاق عمل) که به روش سهمیه ای انتخاب شدند در دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد انجام شد. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه اطلاعات جمعیت شناختی، اعتیاد به اینترنت یانگ و اهمال کاری تحصیلی سولومون و راث بلوم استفاده شد. داده ها با نرم افزار SPSS نسخه ۱۶ و آزمون های آماری توصیفی(میانگین و انحراف معیار، تعداد و درصد) و تحلیلی(تی تست، آنالیز واریانس، رگرسیون، ضریب همبستگی پیرسون) تحلیل شد. یافته ها: ضریب همبستگی پیرسون حاکی از ارتباط مثبت و معنی داری بین اعتیاد به اینترنت و اهمال کاری تحصیلی بود(۰/۰۵>P). آزمون رگرسیون نشان داد که همه ابعاد اعتیاد به اینترنت (۰/۱۸۶= R۲ تعدیل شده) به طور معنی داری اهمال کاری تحصیلی را پیش بینی می کنند. مقدار بتای استاندارد نشده نشان داد که سهم کنترل / مدیریت زمان در پیش بینی اهمال کاری تحصیلی ۲/۱۴ و سهم اشتیاق/مشکلات اجتماعی در پیش بینی اهمال کاری تحصیلی ۲/۰۱۸ است. میانگین اعتیاد به اینترنت (۲/۸۱±۲۰/۶۹) و اهمال کاری تحصیلی (۲/۴۸±۶۴/۴) گزارش شد. نتیجه گیری: با توجه به نقش پیش بینی کننده ابعاد مدیریت زمان و بهبود روابط اجتماعی بر اهمال کاری تحصیلی دانشجویان باید بر نقش مدیریت و برنامه ریزی سیستم آموزشی در حیطه های مختلف آموزش به والدین و دانشجویان تاکید کرد. 

Keywords:

Time management , Interpersonal relations , Internet Addiction , Academic procrastination , Nursing students , مدیریت زمان , روابط بین فردی , اختلال اعتیاد به اینترنت , اهمال کاری تحصیلی , دانشجویان پرستاری