تبیین سوژه سیاسی در اندیشه ژیل دلوز به منزله سوژه ستیزه جو
Publish place: Metaphysics، Vol: 14، Issue: 33
Publish Year: 1401
Type: Journal paper
Language: Persian
View: 271
This Paper With 18 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- I'm the author of the paper
Export:
Document National Code:
JR_MPHU-14-33_002
Index date: 20 September 2022
تبیین سوژه سیاسی در اندیشه ژیل دلوز به منزله سوژه ستیزه جو abstract
نیچه شرط تحقق فراانسان را مرگ انسان می داند و از آن با تعابیری نظیر ویرانگری کنشگرانه خود یا انسانی که می خواهد خود را نابود و ویران کند صحبت می کند. مرگ انسان به منزله شرط آفرینش فراانسان مدنظر است. مسئله این مقاله ارائه این مسئله نیچه ای با بیانی سیاسی است؛ با هدف تبیین سوژه سیاسی در اندیشه ژیل دلوز. محوریت بحث نیز با کتاب نیچه و فلسفه است. در ابتدا از مفهوم مرگ انسان یا به تعبیر دیگر، از مفهوم ویرانگری کنشگرانه خود، قرائتی سیاسی ارائه خواهد شد؛ درنتیجه این قرائت، بعد سلبی سوژه سیاسی قابل درک می شود. در ادامه، برای درک بعد ایجابی به مفهوم نیچه ای ساعت نیمروز یا استحاله رجوع خواهد شد و در اینجا نه تنها بعد ایجابی که رابطه این بعد با بعد سلبی نیز آشکار می شود. یعنی سوژه موردنظر در تمامیتش تبیین می شود. در این مسیر، به آری گویی به عنوان بنیان این اندیشه می رسیم؛ اما آری گویی مسلح به نه گویی. این ویژگی کلیدی سوژه سیاسی موردنظر است؛ سوژه آری گویی که نه گویی می داند، یعنی سوژه ستیزه جو. پس از تبیین تکوین این سوژه به منظور برجسته کردن ویژگی منحصربه فرد و درخورتوجهش دربرابر دو سنخ سوژه قرار داده خواهد شد. از سویی، دربرابر سوژه انقلابی مرسوم قرار می گیرد که سوژه نه گویی است که آری گویی نمی داند. از دیگر سو، دربرابر سوژه محافظه کار قرار می گیرد؛ سوژه آری گویی که نه گویی نمی داند.
تبیین سوژه سیاسی در اندیشه ژیل دلوز به منزله سوژه ستیزه جو Keywords:
دلوز , نیچه , آری گویی , نه گویی , ستیزه جویی , نه گویی ناتوان از آری گویی , آری گویی عاری از نه گویی
تبیین سوژه سیاسی در اندیشه ژیل دلوز به منزله سوژه ستیزه جو authors
داود معظمی گودرزی
گروه فلسفه، دانشکده ادبیات فارسی و زبان های خارجی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران
احمدعلی حیدری
دانشیار فلسفه، دانشکده ادبیات فارسی و زبان های خارجی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :