شخصیت و شخصیت پردازی در دو داستان «ریحانه دختر نرگس» و «خنده را از من بگیر»

شخصیت و شخصیت پردازی یکی از عناصر مهم داستان بعد از پیرنگ در رمان کودکان و نوجوانان است. شخصیت ها کنشگرانی هستند که کنش های داستان را انجام می دهند؛ و شخصیت پردازی ساختن و پرداختن یک روایت است. این پژوهش با شیوه توصیفی و تحلیلی و با استفاده از روش کتابخانه ای صورت گرفته است در این پژوهش شگردهای شخصیت شخصیت پردازی در رمان های (ریحانه دختر نرگس، خنده را از من بگیر) از جواد ماه زاده نویسنده جوان امروزی مورد بررسی قرار می گیرد. شیوه های شخصیت پردازی در این دو رمان از جنبه های مختلف بررسی می شود. شخصیت پردازی این رمان ها با استفاده از روش مستقیم و غیرمستقیم و از طریق اعمال گفتگو، توصیف، لحن، کنش و کشمکش مورد توجه است؛ و انواع شخصیت از جمله اصلی، فرعی، تیپ، ایستا، پویا، ساده و جامع ... را در سبک ادبی رئالیسم در نظر گرفته می شود. هدف این تحقیق پاسخ به سوالات زیر است. از چه نوع شخصیت ها در داستان ها بیشتر استفاده است؟ چه تیپ ها، گروه سنی و جنسیت در سبب گسترش و پیشبرد داستان موثرند؟ چه روشی در شخصیت پردازی کاربرد بیشتری داشته است.

Keywords:

شخصیت و شخصیت پردازی , رمان جواد ماه زاده , ریحانه دختر نرگس , خنده را از من بگیر