مقایسه فعالیت ضد مخمری عصاره های آبی و الکلی چای سیاه (Camellia sinensis) و هسته انگور (Vitis vinifera L.)بر روی مالاسزیا پاکی درماتیس (ATCC ۱۰۲۳۱) و مقایسه ی آن با داروی کلوتریمازول

در سال های اخیر، به علت استفاده بی رویه از داروهای ضد میکروبی، مقاومت به انواع داروها به وجود آمده است. هدف از مطالعه حاضر مقایسه اثرات عصاره های آبی، متانولی و اتانولی چای سیاه (Camellia sinensis) و هسته انگور (Vitis vinifera L.)بر روی مالاسزیا پاکی درماتیس (ATCC ۱۰۲۳۱)با روش های دیسک، چاهک و تعیین حداقل غلظت مهار کنندگی رشد (MIC) و حداقل غلظت کشندگی قارچ (MFC) می باشد. برای چای سیاه میزان میانگین MIC عصاره آبی۳۳/۳۳۳۳ میکروگرم بر میلی لیتر، عصاره اتانولی۹۳۷۵ میکروگرم بر میلی لیتر و متانولی۶۲۵۰ میکروگرم بر میلی لیتر و همچنین میزان میانگین MFC عصاره آبی صفر، عصاره اتانولی۱۸۷۵۰ میکروگرم بر میلی لیتر و متانولی ۱۲۵۰۰میکروگرم بر میلی لیتر مشخص گردید. برای هسته انگور میزان میانگین MIC عصاره آبی۱۲۵۰ میکروگرم بر میلی لیتر، عصاره اتانولی ۱۲۵۰ میکروگرم بر میلی لیتر و متانولی۳۳۳۳۳ میکروگرم بر میلی لیتر و همچنین میزان میانگین MFC عصاره آبی ۱۶۶۶۷ میکروگرم بر میلی لیتر، عصاره اتانولی ۱۰۲×۱۲۵ میکروگرم بر میلی لیتر و متانولی۲۳۶۱۱ میکروگرم بر میلی لیتر مشخص گردید. هاله عدم رشد کلوتریمازول روی مالاسزیا پاکی درماتیس در دیسک بین ۳۵ تا ۴۷ میلی متر و در چاهک ۴۰ تا ۴۹ میلی متر مشخص گردید. در تمامی عصاره ها یک روند افزایشی در هاله عدم رشد با افزایش حجم عصاره های مصرفی مشاهده شدند. بنابراین عصاره های این دو گیاه دارای اثر ضد مخمری قابل دسترس و طبیعی ضد میکروبی، هستند ولی در مقایسه با کلوتریمازول هاله عدم رشد کوچکتری ظاهر شدند. با این وجود فعالیت ضد مخمری عصاره های هسته انگور بیش از چای سیاه میباشد.

Keywords:

چای سیاه , هسته انگور , ضد میکروبی , مالاسزیا پاکی درماتیس , کلوتریمازول