بررسی اثر سیستم های گابائرژیک بر اخذ آب در رت های نر نژاد ویستار حساس شده به مورفین

دراین پژوهش اثر سیستم های گابائرژیک براخذ آب در موش های صحرایی نر نژاد ویستار سالم و حساس شده به مورفین بررسی شده است. برای تیمار درون بطنی در حیوان سالم یک کانول راهنما در بطن جانبی سمت راست موش های صحرایی بالغ با محدوده وزنی ۲۰۰ - ۲۵۰ گرم قرار گرفت. بعد از دوره نقاهت حیوانات به مدت ۲۴ ساعت از آب محروم شدند ، سپس داروها تزریق شده و میزان نوشیدن آب به مدت ۱ساعت در این حیوانات مورد بررسی قرار گرفت. در مورد حیوان حساس شده به مورفین ، پس از دوره نقاهت ، حیوان در ابتدا به مورفین حساس شده و بعد از ۲۴ ساعت محرومیت از آب ، داروها تزریق و میزان اخذ آب به مدت یک ساعت در این حیوانات مورد بررسی قرار گرفت. نتایج مطالعه حاضر نشان می دهد که تزریق درون بطنی بیکوکولین )µ۱g/rat( آنتاگونیست گیرنده GABAA و تزریق زیر جلدی مورفین )۵mg/kg( بطور معنی داری توانستند میزان اخذ آب را در رت های محروم از آب افزایش دهد در حالیکه تزریق درون بطنی، موسیمول )µ ۱/۰g/rat( آگونیست گیرنده GABAA میزان اخذ آب را در مقایسه با گروه کنترل کاهش دادند.

Keywords:

میزان اخذ آب , موسیمول , بیکوکولین , مورفین