اثربخشی آموزش ارتباط موثر بین فردی بر کاهش نگرانی از سلامتی ، دغدغه فکری و ناامیدی در زوجین ناسازگار مراجعه کننده به مراکز مشاوره

هدف از این پژوهش، بررسی اثربخشی آموزش ارتباط موثر بین فردی بر کاهش نگرانی از سلامتی، دغدغه فکری و نا امیدی در زوجین ناسازگار مراجعه کننده به مراکز مشاوره بود. طرح پژوهش، تجربی از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. حجم نمونه ۳۰ نفر بود که از جامعه مذکور، به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند.۱۵ نفر به گروه آزمایش و ۱۵ نفر به گروه کنترل تخصیص یافتند. ابزار های پژوهشی مورد استفاده پرسشنامه های نگرانی از سلامتی، دغدغه فکری و نا امیدی بود. گروه آزمایش در طول ۸ جلسه ی ۱/۵ ساعته، به صورت هفتگی تحت آموزش ارتباط موثر بین فردی دریافت کرد. برای تحلیل داده ها از تحلیل کواریانس چند متغیره و یک متغیره استفاده شد. یافته ها نشان داد آموزش ارتباط موثر بین فردی بر کاهش نگرانی از سلامتی، دغدغه فکری و ناامیدی زوجین ناسازگار موثر بود.

Keywords:

ارتباط موثر بین فردی , نگرانی از سلامتی , دغدغه فکری , نا امیدی