بررسی آسایش اقلیمی شهرستان ارومیه و تبریز با استفاده از مدل دمای موثر

در این مقاله با استفاده از شاخص دمای موثر به بررسی اقلیم گردشگری دو شهر ارومیه و تبریز پرداخته شده است. این شاخص با استفاده از پارامترهای میانگین دمای روزانه و رطوبت نسبی، شرایط اقلیمی را برای فعالیت گردشگری و توریسم مورد ارزیابی قرار می دهد. هدف این تحقیق شناخت آسایش زیست اقلیمی ماهانه این دو شهرستان با روش شاخص دمای موثر می باشد تا شرایط آسایشی مطلوب ارومیه و تبریز در مقیاس ماهانه تعیین گردد. در این بررسی شاخص مورد نظر برای دو ایستگاه سینوپتیک ارومیه و تبریز در دوره آماری 55 ساله 2005-1951 ( محاسبه شد. نتایج این بررسی نشان داد که این دو شهر در طی ماه های فصل تابستان یعنی ژولای و آگوست )تیر و مرداد( از شرایط مطلوب و آسایش اقلیمی برای گردشگران برخوردار می باشند. در ماه ژانویه )دی( شرایط سرد، در دو ماه ژوئن و سپتامبر )خرداد و شهریور( شرایط بیوکلیمایی خنک و در شش ماه بقیه سال، یعنی بهمن، اسفند، فروردین، اردیبهشت، مهر، آبان و آذر این دو ایستگاه با داشتن وضعیت اقلیمی خیلی خنک از محدوده آسایش زیست اقلیمی خارج است

Keywords:

گردشگری , شرایط بیوکلیمایی , دمای موثر , آسایش اقلیمی , سینوپتیک