قوانین مدنی متحدالشکل و تعارضات قوانین شخصی

هند یک کشور غیر مذهبی می باشد بدین معنا که هیچ مذهبی به طور رسمی در این کشور دنبال نمی شود در این مقاله در مورد مفهوم قانون مدنی متحدالشکل و دیدگاه قانونی آن صحبت می کنیم؛ که با معرفی قانون مدنی متحدالشکل آغاز می شود و در آن مفهوم قانون متحد الشکل تعریف و در مورد منشاء آن بحث می گردد. اشاره به مجموعه ای از قوانین مدنی دارد که بر همه شهروندان هند بدون در نظر گرفتن مذهب و حتی زبان آن ها حکومت می کند. هند یک قانون معمول برای مباحث مربوط به قرار داد، انتقال مالکیت، قوانین کیفری و دیگر قوانین مدنی دارد که مستقل از مذهب هستند. حوزه های بیشتر قانون که طبق آن حاکمیت انجام می شود قوانین شخصی هستند که مرتبط با حضانت، ازدواج، طلاق، وراثت و تجارت می باشند. در بخش ۱۷ قانون اساسی، اصل ۴۴ که اصول سیاست دولت را ،هدایت می کند. علی رغم این واقعیت که این اصول قابل اجرا نیستند اما در اداره کشور اهمیت زیادی دارند. چنین اصولی که طبق اصل۴۴ قانون اساسی آورده می شوند یک تعهد برای دولت ایجاد می کنند که دولت(به معنای عام) قانون مدنی متحدالشکل را پایه گذاری کند. با پیش رفتن به سمت شیوه مقاله تحقیقاتی، این مقاله در مورد رابطه قانون مدنی متحدالشکل با رسیدگی به دعاوی ،اقدام های قوه قضاییه و تضمین های قانون اساسی بحث می کند و مشخص می کند که چگونه اجرای قانون مدنی متحدالشکل می تواند باعث فروپاشی کشور و از بین رفتن آرامش و نظم جامعه شود.