بررسی رابطه بین خود پنداره با سکوت سازمانی و مهارت ارتباطی مدیران مدارس ابتدایی شهرستان نرماشیرسال تحصیلی ۱۴۰۰

پژوهش حاضر به بررسی رابطه بین خود پنداره با سکوت سازمانی و مهارت های ارتباطی مدیران در بین مدیران مدارس ابتدایی شهرستان نرماشیر درر سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰بوده است . روش پژوهش از نوع همبستگی استفاده شده است جامعه آماری مدیران مدارس ابتدایی شهرستان نرماشیردر سال تحصیلی ۴۹ بود که از بین ۶۹ مدرسه در سطح شهرستان با روش نمونه گیری تصادفی ساده ۳۰ نفر از مدیران انتخاب و مورد بررسی قرار گرفته است . برای جمع آوری داده ها از سه پرسشنامه خود پنداره راجرز (۱۳۵۱) , پرسشنامه سکوت سازمانی ون داین (۲۰۰۵) و پرسشنامه مهارت های ارتباطی بارتون جی . ای (۱۹۹۰) استفاده شده است . در این پژوهش خود پنداره مدیران (P=۰/۰۳ ) در سطح P< ۰.۰۵ معنی دار , سکوت سازمانی (P= ۰/۰۰) در سطح P< ۰.۰۵ معنی دار و مهارتهای ارتباطی نیز در سطح (P= ۰.۰۳) در سطح P< ۰.۰۵ معنی دار بوده است . تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون صورت گرفته است . نتایج حاصل از این تحلیل روابط بین متغییرها نشان داده است که بین خود پنداره با سکوت سازمانی و مهارت های ارتباطی و شش مولفه ی معناداری وجود دارد و در تحلیل انجام شده خود پنداره با سکوت سازمانی مقدار رابطه بیشتری دارد.

Keywords:

سکوت سازمانی , خود پنداره , مهارت های ارتباطی .