اثربخشی آموزش حل مسئله خانواده محور بر آثار منفی فاصله گذاری اجتماعی ناشی از کووید۱۹ در خانواده پرستاران دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه

سابقه و هدف: شیوع ویروس کرونا و پیامدهای روانی ناشی از طرح فاصله گذاری اجتماعی یکی از مهم ترین وقایع اجتماعی قرن ۲۱ است که خانواده های پرستاران با پیامدهای روان شناختی ناشی از آن روبه رو هستند. پژوهش حاضر با هدف اثربخشی آموزش حل مسئله خانواده محور بر آثار منفی فاصله گذاری اجتماعی ناشی از کووید۱۹ در خانواده پرستاران دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه انجام شد. مواد و روش ها: پژوهش حاضر نیمه تجربی با پیش آزمون و پس آزمون و گروه کنترل است. جامعه آماری شامل خانواده های پرستاران متاهل شاغل در بخش کرونای بیمارستان های دولتی شهر کرمانشاه در سال ۱۴۰۰-۱۳۹۹ به تعداد ۳۸۰ نفر بودند. نمونه پژوهش شامل خانواده های پرستارانی بود که در ابزار سنجش فاصله گذاری اجتماعی نمره بالایی آورده بودند که تعداد آن ها ۱۰۰ نفر بود و در دو گروه ۵۰ نفره مداخله و ۵۰ نفره کنترل گماشته شدند. برای گروه مداخله ۱۰ جلسه دو ساعته آموزش مجازی پروتکل های حل مسئله خانواده محور برگزار شد. سپس از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد. داده ها با استفاده از آماره های فراوانی درصد، میانگین و انحراف استاندارد و آزمون تحلیل کوواریانس در نرم افزار SPSS نسخه ۲۰ تجزیه وتحلیل شد. یافته ها: یافته ها نشان داد آموزش حل مسئله خانواده محور بر تعارض زناشویی، اضطراب و ترس در پرستاران موثر بوده است و تفاوت معنی داری بین گروه کنترل و مداخله وجود دارد (۰/۰۰۱P<). نتیجه گیری: آموزش حل مسئله خانواده محور بر آثار منفی فاصله گذاری اجتماعی ناشی از کووید۱۹در خانواده پرستاران موثر است.

Keywords:

Coronavirus , Family-centered Problem-solving Training , Nurses' Families , Social Distancing , آموزش حل مسئله خانواده محور , خانواده های پرستاران , فاصله گذاری اجتماعی , ویروس کرونا