مشاغل سبز یا مشاغل کارکنان یقه سبز را می توان به طور عام به عنوان اشتغال مستقیم ایجاد شده در بخش های مختلف اقتصاد و از طریق فعالیت های مرتبطی تعریف کرد که باعث کاهش تاثیرات منفی زیست محیطی آن بخش ها و فعالیت ها شده و در نهایت آن را به سطوح پایدار می رساند. این شغل ها، شامل مشاغل شایسته ای است که به کاهش مصرف انرژی و مواد خام، کربن زدایی اقتصاد، محافظت و بازیابی اکوسیستم ها و تنوع زیستی و کاهش تولید زباله و آلودگی کمک می کند.
مشاغل سبز از دو بعد زیست محیطی و بعد اجتماعی قابل تعریف هستند. صنایع مرتبط با انرژی نظیر نفت و گاز، پتروشیمی، برق و آب از جمله صنایعی هستند که بیشترین تاثیر را بر محیط زیست بر جای می گذارند. لذا اعمال فعالیت های مدیریت
روابط صنعتی سبز به طور عام و
مشاغل سبز به طور خاص در این سازمان ها می توانند منافع و مزایای بی شماری برای این شرکت ها و نیز کلیت جامعه بر جای گذارند. لذا در این مقاله، مدلی مفهومی برای سنجش میزان سبز بودن مشاغل در شرکت برق منطقه ای خراسان توسعه داده شد که دو بعد اصلی زیست محیطی و اجتماعی (شایسته بودن) را در برداشت. این دو بعد همچنین نمایانگر پایداری شغل نیز می باشد.