بررسی معماری در طراحی شهرهای هوشمند

شهر موجودی است زنده، پویا و متحول که در چرخه زمان از عناصر فیزیکی و اجتماعی تشکیل شده است. شهر نشان دهنده نقش انسان و اندیشه والای او و متاثر از عوامل گوناگون است. پس از انقلاب صنعتی تحولات بنیادین در جوامع رخ داد که موجب ارائه خدمات نوین در شهرها و افزایش رفاه شد. در عصر حاضر، روند رو به رشد جمعیت و افزایش مشکلات شهری در جنبه های مختلف از یک سو و دگرگونی های حاصل از پیشرفت علم، صنعت و طرح نیازهای جدید سازمانی و اجتماعی از سوی دیگر، نیازمند مدیریت جدید است. با مروری بر مطالعات گذشته و بررسی وضعیت موجود شهرها و نوع اثر فن آوری های نوین بر شهرهای پیشرفته، می توان رد پای تولد نسل جدید از شهرهای هوشمند را در ادبیات علمی و حرفه ای جهان مشاهده کرد. پیشرفت فن آوری و ظهور امکانات جدید برآمده از آن، منجر به تولد مفاهیم نوینی در مفهوم شهر هوشمند و در نتیجه تغییر فرآیند طراحی و برنامه ریزی برای شهر هوشمند شده است. لاکن، به واسطه ارتباط مفهومی و ماهیتی مفهوم شهر هوشمند با فن آوری و دستاوردهای آن، می توان بیان نمود که مفهوم شهر هوشمند، در طول زمان تغییر کرده و واجد ماهیتی پویا است و هم گام شدن با این تغییرات در فرایند شهرسازی ضروری است. در نتیجه می توان گفت با وجود مزایای بسیار شهرهای هوشمند، تحقق آن تا به امروز دشوار و با چالش های متعددی مواجه بوده است و بسیاری از شهرها در پیاده سازی راهبردهای شهر هوشمند ناموفق بوده اند. هوشمند شدن در کنار تمام چالش های خاص خود هدف بسیاری از شهرهای جهان است و از آنجا که هیچ مشکلی بدون راه حل نیست، برای هر چالش راهکاری وجود دارد.

Keywords:

واژگان کلیدی: معماری شهرها , شهرهوشمند , رشد هوشمند