بررسی تاثیر وارونگی دمایی بر آلودگی هوای شهر تهران
Publish place: Environmental Studies, Natural Resources And Sustainable Development، Vol: 3، Issue: 10
Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 329
This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ESND-3-10_007
تاریخ نمایه سازی: 11 مهر 1401
Abstract:
هوای سالم و پاک ضروریترین نیاز هر انسانی برای زیستن است. ازاین روست که کیفیت هوایی که تنفس میکنیم از اهمیت ویژهای برخوردار میگردد. در شرایط حاضر، مهم ترین معضل زیست محیطی شهر تهران، آلودگی هوای این شهر بوده که آثار زیان بار آن بر سلامت، محیط زیست و اقتصاد، بر کسی پوشیده نیست و حل آن به یکی از مطالبات مهم اجتماعی تبدیل شده و ابعاد بینالمللی نیز یافته است. پدیده آلودگی هوای تهران سال هاست که تهران را درگیر کرده و در چندین سال گذشته با ورود به فصل سرد و زمستان پایتخت نشینان را با معضل جدی روبه رو می کند و با وجود تمام اقدامات انجام شده برای ورود این مهمان ناخوانده، باز هم شاهد روزهایی هستیم که مدارس تعطیل میشود و طرح زوج و فرد کردن ماشین ها نیز همچنان ادامه میابد؛ اما آلودگی قرص و محکم پابرجاست. بخشی از این آلودگی مانند سایر کشورهای جهان ناشی از ازدیاد جمعیت، استفاده از سوختهای فسیلی، ترافیک سنگین، زیاد بودن وسایل نقلیه فرسوده، گسترش نامناسب صنایع و بیتوجهی به مکانیابی صنایع میباشد و بخش دیگر آلودگی مربوط به وضعیت توپوگرافی و جغرافیایی شهر تهران میباشد که در دامنه جنوبی ارتفاعات البرز واقع شده و از شمال و مشرق به وسیله کوههای بلند محصور مانده است. همچنین تاثیر اقلیمی مانند بادهای آرام و پایداری هوا به همراه کمبود نزولات جوی و وارونگی هوا در تشدید آلودگی هوای تهران بسیار موثر میباشند. در واقع پایداری جوی ناشی از وارونگی دما یکی از مهم ترین علل افزایش پتانسیل آلودگی هوا بخصوص در کلان شهرها است. ازآنجایی که شدت و مدت زمان وارونگی بر روی شاخص کیفیت هوا (Air Quality Index) در نزدیکی سطح زمین تاثیرگذار است و هر چه میزان وارونگی شدیدتر باشد، سطح AQI بالاتر می رود، لذا شناخت درست و صحیح از این پدیده به عنوان یکی از عوامل اصلی موثر بر کیفیت هواست، لزوم انجام این گزارش را بیش ازپیش آشکار مینماید.
Keywords:
Authors
میترا چراغی
استادیار گروه مهندسی طبیعت، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، ملاثانی