رابطه میان سبک های دفاعی وکیفیت ارتباط زوجین در خانواده: نقش واسطه ای سبک های حل تعارض

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه­ سبک های دفاعی و کیفیت روابط زوجین با نقش واسطه ای سبک های حل تعارض زناشویی بود. از میان زوجین شهرستان جم، ۲۴۴ نفر به شیوه نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند و پرسش نامه های سبک های دفاعی آندروز، سبک های حل تعارض رحیم و کیفیت ارتباط زوجین خوشکام را تکمیل کردند. داده­های پژوهش از طریق تحلیل مسیر و با نرم افزار AMOS تحلیل شدند. نتایج پژوهش نشان داد که در میان سبک های دفاعی، سبک رشدنایافته و رشدیافته و در میان سبک­های حل تعارض، سبک­های یکپارچه، اجتناب کننده، مصالحه و ملزم شده، روابط معنی داری با کیفیت روابط زوجین دارند. در بررسی روابط غیرمستقیم پژوهش نیز مشخص شد که سبک­های حل تعارض یکپارچه و ملزم شده، رابطه­ بین سبک دفاعی رشدنایافته و کیفیت ارتباط زوجین را واسطه­گری می کنند. همچنین سبک­های حل تعارض یکپارچه و مصالحه نیز به عنوان متغیر واسطه­ای، رابطه میان سبک دفاعی رشدیافته و کیفیت رابطه زوجین را تحت تاثیر قرار می­دهند. لذا می توان نتیجه گرفت که بررسی سبک­های دفاعی و همچنین سبک­های حل تعارض در جهت پیش بینی و بهبود کیفیت روابط زوجین مفید است.

Keywords:

حل تعارض , کیفیت روابط , زوجین , مکانیسم دفاعی , خانواده