هنجاریابی و بررسی ویژگی های روانسنجی پرسش نامه ی ادراک خود به عنوان بار اضافه(SPBQ) در بیماران درد مزمن

 زمینه و هدف: درک خود به عنوان بار اضافه یکی از جنبه های مهم درد مزمن می باشد هدف پژوهش حاضر تعیین ویژگی های روانسنجی مقیاس ادرک خود به عنوان بار اضافه در نمونه بیماران درد مزمن ایرانی می باشد. روش بررسی: در این مطالعه ۳۲۴ نفر زن و مرد از بیماران درد مزمن شهر تهران به روش نمونه گیری در دسترس مورد بررسی قرار گرفتند. برای روایی هم گرا از پرسشنامه ی DASS-۲۱ سوالی و پرسشنامه ی فاجعه آفرینی درد مزمن ، برای بررسی روایی واگرا از پرسشنامه ی خودکارآمدی درد مزمن ، پرسشنامه ی رضایت از زندگی استفاده شد. همچنین برای تعیین پایایی از روش همسانی درونی به شیوه ی آلفای کرونباخ و پایایی بازآزمون به فاصله ی چهار هفته ،برای تعیین روایی سازه از تحلیل عاملی تاییدی به کمک نرم افزار لیزرل۸/۸ استفاده شد. یافته ها: ضریب آلفای کرونباخ برای نمره کل مقیاس ۸۷%  و پایایی بازآزمون ۸۵% بدست آمد. مقیاس های DASS-۲۱ فاجعه آفرینی درد مزمن ارتباط مثبت و معنی داری با پرسشنامه ی SPB  نشان دادند و همچنین مقیاس های خودکارامدی درد مزمن ، رضایت از زندگی رابطه ی منفی و معناداری با پرسشنامه ی SPB داشتند. نتیجه ی تحلیل عاملی تاییدی نشان داد ساختار تک عاملی از برازش مناسبی برخوردار است. نتیجه گیری: نسخه ی ایرانی مقیاس ادارک خود به عنوان بار اضافه اعتبار و روایی مطلوبی نشان داد ،   از این رو می توان آن را برای تشخیص ، غربالگری در بین بیماران درد مزمن استفاده کرد.

Keywords:

Reproducibility of results , Factor analysis , Statistical , Chronic pain , Self concept , Burden , Scale , روایی و اعتبار , تحلیل عاملی , درد مزمن , ادارک خود , بار اضافه , مقیاس