بررسی ارزش بیومارکری ژن SLC۱A۲در نمونه های بافت بیماران مبتلا به گلیوبلاستوما مولتی فرم
Publish place: New Cellular Biotechnology - Molecular، Vol: 12، Issue: 47
Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 148
This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_NCMBJ-12-47_004
تاریخ نمایه سازی: 17 مهر 1401
Abstract:
سابقه و هدف: گلیوبلاستوما مولتی فرم (GBM)، آستروسیتوما گرید IV، ۵۳% کلیه گلیوماها را تشکیل می دهد، شایع ترین و کشنده ترین تومور بدخیم اولیه مغز در بزرگسالان است. میزان مرگ و میر در گلیوبلاستومامولتی فرم بسیار بالا می باشد. هدف از این مطالعه بررسی بیان ژن SLC۱A۲ در بافت توموری و حاشیه ای سالم افراد مبتلابه گلیوبلاستوما مولتی فرم است.
مواد و روشها: در این مطالعه از ۵۰ نمونه بافت شامل ۲۵ نمونه بافت مبتلا به گلیوبلاستوما مولتی فرم بیماری و ۲۵ نمونه بافت سالم اطراف تومور GBM قبل از درمان به عنوان نمونه کنترل جمع آوری شد. در تمام نمونه ها، استخراج RNA و سنتز cDNA صورت گرفت. بیان ژنSLC۱A۲ با استفاده از روش Real- time PCR بررسی شد. از ژن ACTB به عنوان کنترل داخلی استفاده شد. آنالیزآماری داده ها با استفاده ازنرم افزارGraphPad Prism نسخه۸ انجام شد. از منحنیRoc برای بررسی ارزش بیومارکری ژنSLC۱A۲ استفاده شد.
یافته ها:کاهش بیان ژن SLC۱A۲ در نمونه های گلیوبلاستوما مولتی فرم مشاهده شد و بیان آن با سن، جنس و اندازه تومور بیماران مقایسه شد. بیان ژنSLC۱A۲ با سن بیماران از لحاظ آماری بررسی و ارتباط معنادار در بین افراد بالای ۵۰ سال و زیر ۵۰ سال مشاهده شد (۰۵/۰ P-value˂) در حالی که در جنسیت و اندازه تومور این ارتباط معنادار مشاهده نشد (۰۵/۰ P-value>).
نتیجه گیری :ژنSLC۱A۲ در بافت توموری بیماران مبتلا به گلیوبلاستوما مولتی فرم کمتر از بافت سالم اطراف تومور بیان شده بود. با بررسی منحنی ROCاین احتمال می رود که ژن SLC۱A۲ بتواند به عنوان مارکر زیستی مطرح شود.
Keywords:
Authors
نسرین کریمی
Department of Biology, Damghan Branch, Islamic Azad University, Damghan, Iran
حمیدرضا خیری
Department of Pharmaceutical Biotechnology, School of Pharmacy, Zanjan University of Medical Sciences, Zanjan, Iran
وجیهه زرین پور
Department of Biology, Damghan Branch, Islamic Azad University, Damghan, Iran
محمد مهدی فرقانی فرد
Department of Biology, Damghan Branch, Islamic Azad University, Damghan, Iran
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :