معماری سبز: هماهنگی و سازگاری با محیط زیست (نمونه موردی شهر رشت)

معماری سبز یکی از گرایش ها و رویکردهای نوین معماری است که در سال های اخیر مورد توجه بسیاری از طراحان، مدیران و برنامه ریزان شهری و طراحان حوزه ساختمان قرار گرفته است. این معماری نوین که برخاسته از مفاهیم توسعه پایدار می باشد در پی سازگاری و هماهنگی با محیط زیست یکی از نیازهای اساسی بشر در جهان کنونی است. لذا هدف پژوهش حاضر ارزیابی تحقق معیارها و اصول معماری سبز از دیدگاه شهروندان به عنوان کنشگران اصلی شهر رشت می باشد. تحقیق حاضر، یک تحقیق کاربردی و دارای ماهیتی توصیفی- تحلیلی و بر حسب نحوه اجرا از نوع پیمایشی می باشد؛ . در نهایت جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات نیز از نرم افزار SPSS و آزمون t تک نمونه ای و نرم افزار Excel استفاده شده است سپس با استفاده از مدل بارومتر پایداری میزان پایداری معماری سبز شهر رشت از دیدگاه شهروندان مورد سنجش قرار گرفته است. مولفه های پژوهش شامل، حفاظت از انرژی، کار با اقلیم، کاهش استفاده از منابع جدید، احترام به سایت، احترام به کاربران می باشد. نتایج حاصل نشان می دهد پایداری معماری سبز به صورت متوسط (۴۸/۰) بوده؛ که این نشان دهنده وضعیت نامطلوب در کل مولفه های معماری سبز در شهر رشت می باشد.سوال: ۱-هماهنگی بامحیط زیست چه تاثیر برمعماری سبز دارد؟۲-سازگاری با محیط زیست چه تاثیر بر معماری سبز دارد؟هدف:۱- معماری سبز تاثیر پایداری بر سازگار محیط زیت دارد.۲-معماری سبز تاثیر شگرفی بر هماهنگی با محیط زیست دارد.

Keywords:

معماری سبز , شهروندان , پایداری , شهر رشت , مدل بارومتر